"دیدار به قیامت" را بخوانید

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ از اسدالله امرایی پرسیده شد در سال ۹۴ به کدامیک از آثاری که خوانده؛ علاقمند شده و او نام این کتاب را می‌برد: «دیدار به قیامت» نوشته پیرلوم‌تر.

امرایی با بیان این مطلب که؛ رمان «دیدار به قیامت» داستانش تقریبا مربوط به اواخر جنگ جهانی اول و عواقب آن پرداخته است؛ می‌گوید: این کتاب کاری به خود جنگ ندارد بلکه تمرکز خود را روی تخلفات، خاطرات و بازماندگان بعداز جنگ گذاشته است.

این مترجم می‌گوید: در این رمان درباره سودجویانی که از جنگ جهانی اول سود برده‌اند و وحشت ناشی از جنگ مطالب خواندنی نوشته شده است.

به اعتقاد او؛ «دیدار به قیامت» یک اثر انسانی‌ست که به خوبی بحث عواقب سودجویی‌هایی درون جنگ‌ها را دنبال می‌کند. کتاب؛ داستان دو سرباز جنگ است که در بزرگترین جنگ قرن بیست و یکم؛ جان سالم به‌در می‌برند.

دولت در جستجوی اجساد بازمانده از جنگ؛ این کار را به یک شرکت خصوصی واگذار می‌کند و قصدش آن است که اجساد را یکجا جمع کند. حتی مرده‌های درون گورستان‌های کوچک را جمع‌آوری کرده و به گورستان‌های بزرگی منتقل می‌کند و با این کار؛ تجارت پرسودی برای خود راه می‌اندازد؛ چراکه بیشتر سرباز‌ها در زمان بدون تابوت به خاک سپرده شده بودند و حالا وقت آن رسیده بود که با گذاشتن آنها درون تابوت؛ تجارتی برای برخی شکل بگیرد. پس در مزایده‌ی تفحص اجساد و تجمیع آن‌ها در گورستان بزرگ نظامی؛ یک سرباز جنگ برنده می‌شود.

به اعتقاد امرایی؛ رمان «دیدار به قیامت» برای مطالعه دانشجویان و به شکل عام‌تر برای همه مردم کاری جالب و خواندنی است. او می‌گوید: این اثر به این دلیل که جنگ را خیلی راحت توصیف کرده و ما خودمان نیز ۸ سال درگیر جنگ بوده‌ایم؛ برای همه ما ملموس است گرچه واقعیات جنگ ما با آنها بسیار متفاوت است.

این مترجم در ادامه می‌گوید: بعداز جنگ دو دسته از آدم‌ها دیده نمی‌شوند: یک دسته افرادی که جان‌شان را از دست می‌دهند و تنها اسمی از آن‌ها می‌ماند و دسته دوم معلولانی که در آسایشگاه‌ها و به دور از چشم مردم زندگی می‌کنند ولی نگاه ادیب‌وار نویسنده؛ دردها را از بسترهای درونی تاریخ بیرون کشیده و پیش چشم مخاطب گذاشته می‌شود.

اگر شما مدیریت فرهنگی کشور را عهده‌دار باشید؛ اولویت شما چه خواهد بود؟ امرایی در پاسخ به این سوال می‌گوید: اول اینکه باتوجه به روحیه‌ای که دارم؛ نمی‌توانم پست مدیریتی داشته باشم زیرا تمام علایق من فرهنگی من؛ در کتاب خلاصه می‌شود و هیچ ربطی به مدیریت ندارد. اما به آنها که پست‌های مدیریتی را قبول می‌کنند، توصیه می‌کنم  دید خوب و بازی در حوزه‌های فرهنگی داشته باشند و مسایل را درست رصد کنند و تخصص را اولویت کار خود قرار دهند.