«سرامیک» مدیومی مستقل است/ تاکید بر استمرار ارتباط با هنرمندان جوان پس از جشنواره

به گزارش خبرنگار ایلنا، سی و دومین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان از سی‌ویکم شهریورماه تا چهارهم مهرماه در تهران برگزار خواهد شد. این جشنواره تاکنون با هفت هزار و ۸۶۵ اثر در دوره سی‌ویکم بیشترین آثار و با هزار و ۳۱۱ شرکت‌کننده در دوره بیست‌وششم بیشترین تعداد هنرمند ثبت‌شده را به خود اختصاص داده است و دوره سی و دوم در هر دو بخش تاکنون رتبه دوم ادوار را به خود اختصاص داده است.

صادق باقری استاد کارگاه سرامیک این جشنواره هنرهای تجسمی جوانان، درباره جزییات این رویداد با ایلنا گفتگو کرد.

باقری در ابتدای صحبت‌های خود با اشاره به تحولات ۱۵ سال اخیر در این حوزه گفت: سرامیک دیگر صرفاً یک متریال یا ابزار کار نیست؛ امروز به جریانی هنری تبدیل شده که بسیاری از اوقات خیره‌کننده است. آثار خلق‌شده نشان‌دهنده نگاهی پیشرو و معاصر هستند و همین ویژگی باعث می‌شود که سرامیک در کنار سایر شاخه‌های هنرهای تجسمی، جایگاهی مستقل پیدا کند.

او با مروری بر روندهای این سال‌ها ادامه داد: گرچه سرامیک هنوز در مقطع کارشناسی دانشگاه‌ها به‌عنوان رشته‌ای مستقل تدریس نمی‌شود و زیرشاخه صنایع دستی است، اما از سال گذشته در هنرستان‌ها به‌صورت رشته مجزا آغاز به کار کرده است. این اتفاق می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری رشته‌های تخصصی‌تر در آینده، مانند "سرامیک آرت" و "سرامیک دیزاین" شود.

به گفته باقری، حضور موفق سرامیک در دوازده دوره بی‌ینال، تلاش‌های انجمن هنرمندان سفالگر و فعالیت هنرمندان جوان در نمایشگاه‌های مختلف، موجب شده این مدیوم امروز بیش از گذشته به‌عنوان یک زبان مستقل هنری شناخته شود.

او اظهار کرد: ۱۵ سال پیش وقتی کسی می‌گفت سرامیک می‌خواند، بیشتر در حد صنایع دستی تلقی می‌شد. اما امروز آثار سرامیک در گالری‌ها به‌ عنوان کار هنری ارزشمند پذیرفته می‌شوند. این تغییر نگاه نتیجه تلاش‌های مستمر جامعه هنری و همچنین جذابیت ذاتی متریال سرامیک است که هم قابلیت تولید انبوه دارد و هم امکان خلق آثار یونیک.

نگاهی به آثار جوانان در جشنواره

در ارزیابی آثار جشنواره امسال، باقری تأکید کرد که باید سرامیک جوانان را در مقایسه با سایر رشته‌ها دید و افزود: بعضی از هنرمندان جوانی که آثارشان را فرستاده‌اند، قبلاً در دوسالانه‌ها هم شرکت کرده‌اند؛ این اتفاقی خوشایند است که هنرمندی ۱۸ یا ۲۰ ساله بتواند کاری ارائه کند که در سطح دوسالانه پذیرفته شود. البته تلاش شد در این دوره، هنرمندان تازه‌وارد بیشتری از شهرهای دور هم فرصت حضور داشته باشند، چرا که امکانات آموزشی در مراکز استان‌ها و تهران بسیار بیشتر از شهرستان‌هاست.

او ضمن یادآوری نسبت به رویکرد آموزشی جشنواره علاوه بر بخش رقابتی، بیان کرد:این رویداد برای جوانان تنها مسابقه نیست، بلکه فرصتی است برای یادگیری، همنشینی و کار گروهی. در کارگاه‌ها از تکنیک‌ها و شیوه‌های متنوع سخن می‌گوییم، از چیستی سرامیک در حوزه هنر بحث می‌کنیم و تلاش داریم نگاه هنرمندان را به آینده باز کنیم.

استمرار؛ نیاز جدی جشنواره

یکی از دغدغه‌های اصلی باقری استمرار ارتباط با هنرمندان جوان پس از جشنواره است. او در این زمینه توضیح داد: اگر جشنواره تنها به چند روز محدود شود، بخشی از کار ناقص می‌ماند. باید سازوکاری فراهم شود که هنرمندان برگزیده رها نشوند و ارتباطشان با استادان و مجموعه جشنواره ادامه پیدا کند. شاید بتوان هر سال جمعی از برگزیدگان دوره قبل را دوباره دعوت کرد تا در کنار دوستان جدید تجربه‌هایشان را منتقل کنند. این کار هم برای جوانان انگیزه‌بخش است و هم حس مسئولیت اجتماعی در آنان ایجاد می‌کند.

او همچنین درباره مسئله رقابت در این رویداد گفت: رتبه‌بندی مطلق در هنر کار درستی نیست، به‌ویژه برای جوانان زیر ۲۵ سال. بهتر است به‌جای تمرکز روی انتخاب یک نفر، چند نفر به‌طور مشترک شایسته تقدیر شوند. هنر بیش از آنکه عرصه رقابت باشد، میدان زیست و تجربه است.

سرامیک؛ پویایی و نشاط جشنواره

باقری یادآور شد که اضافه شدن سرامیک هنری به جشنواره جوانان، روح تازه‌ای به آن بخشیده است و گفت: گل، ماده‌ای زنده و جذاب است که بسیاری از هنرمندان علاقه دارند با آن تجربه کنند. از دوره بیست‌ونهم که من مسئول کارگاه بودم، شاهد بودیم که حتی هنرمندان رشته‌های دیگر به بخش سرامیک جذب می‌شدند. این نشان می‌دهد که سرامیک توانسته نشاط و پویایی ویژه‌ای به جشنواره ببخشد.

صادق باقری  در پایان   ابراز امیدواری کرد که این روند در دوره سی‌ودوم نیز ادامه یابد و جوانان بتوانند از این فرصت برای یادگیری، تجربه و معرفی خود بهره‌مند شوند.