روایتِ یک عشق در یک مستد/ عاشقانه‌ای از تهران تا مازندران

پیام میرتبریزیان، کارگردان مستند «به شکوه نگاه می‌کنم» که در بخش نیمه بلند مسابقه ملی هفدهمین جشنواره بین‌المللی سینمای مستند حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره داستان این فیلم که پرتره زندگی دکتر اکبر ملک‌پور است، گفت: «به شکوه نگاه می‌کنم» روایت پیرمردی ۹۴ساله عاشق است که پستی بلندی‌های زندگی مشترک را به اتفاق همسرش سپری می‌کند. 

او درباره تفاوت این مستند با دیگر آثار پرتره بیان کرد: وقتی کلمه پرتره را می‌شنویم، به یاد پرتره‌های همیشگی، با دوربین کاشته شده و مصاحبه با آدم‌های جلوی آن می‌افتیم اما در «به شکوه نگاه می‌کنم» سعی کرده‌ایم که روایت متفاوتی از زندگی این افراد داشته باشیم؛ بخش بزرگی از روایت این اثر برعهده نامه‌هایی‌ست که ۷۰ سال پیش نگارش شده است. 

میرتبریزیان ادامه داد: سوژه‌های این مستند از وقتی نامزد کردند، به واسطه اینکه دکتر ملک‌پور دانشجوی داروسازی در تهران و همسرش دکتر یوسفی در شهر بهشهر استان مازندران ساکن بود، هر شب نامه عاشقانه‌ای میان‌شان رد و بدل می‌شد و این مساله باب ساخت این مستند را آغاز کرد. بخش دیگری از روایت مستند نیز برعهده عکس‌های قدیمی است که این ۲ با یکدیگر دارند و لحظه به لحظه زندگی‌شان را به ثبت رسانده‌اند. 

کارگردان «قرنطینه» تاکید کرد: این مساله که ما عشق را در وجود چه کسی می‌بینیم، برای من بسیار جذاب بود؛ گاهی شما عشق را در یک انسان معمولی می‌بینید اما دکتر ملک‌پور و دکتر یوسفی، انسان‌های خاصی بودند؛ آن‌ها ازدواج می‌کنند، فراقی را در دوره نامزدی تجربه می‌کنند، باز به وصال می‌رسد، در ادامه با چالش‌هایی مواجه می‌شوند و… اما عشق‌شان به یکدیگر کم نمی‌شود. جستجوی عشق و کنجکاوی‌ای که در این باره داشتم، ساخت مستند «به شکوه نگاه می‌کنم» را بر من واجب کرد. 

این فیلمساز درباره میزان تاثیرگذاری «به شکوه نگاه می‌کنم» بر مخاطب عنوان کرد: ما سعی کرده‌ایم قصه را بر بستر عشق روایت کنیم و همین نکته می‌تواند آن را با دیگر مستندهای این حوزه متمایز کند چراکه ما مستندهای عاشقانه چه در ایران و چه در خارج از ایران کم داریم. در شرایط فعلی جامعه که خیلی‌ها عشق را بد متوجه شده‌اند و بستری را برای بالا رفتن آمار طلاق فراهم می‌کنند، ساخت اینگونه مستندها به خصوص در شرایط فعلی که رسانه‌ها سعی دارند، ایران را کشوری ضد زن نشان دهند، به درک بهتر عشق کمک می‌کند. به طور کلی سعی کرده‌ام نیمه پر لیوان را ببینم. 

او درباره ارسال این مستند به جشنواره‌های خارجی، پس از نمایش آن در «سینماحقیقت» خاطرنشان کرد: متاسفانه به نظر می‌رسد که پخش‌کنندگان ما، ذائقه جشنواره‌ها و مخاطبان خارجی را نسبت به فیلم‌های ایرانی عوض کرده‌اند، به طوری که فیلم‌هایی با سیاه‌نمایی بالا را بیشتر مد نظر قرار می‌دهند. از طرف دیگر عشق ادبیات مشترکی میان همه مردم دنیاست و قطعا پس از جشنواره «سینماحقیقت» ارسال جهانی «به شکوه نگاه می‌کنم» را آغاز خواهیم کرد. 

میرتبریزیان در پایان درباره جشنواره «سینماحقیقت» مطرح کرد: «سینماحقیقت» بستر مناسبی برای نمایش فیلم‌های مستند است. تمام مستندسازان در طول سال تلاش می‌کنند که فیلمی بسازند تا برای نمایش به این جشنواره برسد. من حتی اگر در این رویداد فیلمی نداشته باشم، در طول زمان برگزاری در آن حضور دارم چراکه مراوده با فیلمسازان مستند، در طول برگزاری «سینماحقیقت» بسیار تاثیرگذار است و ما را برای ساخت اثر در طول سال و نمایش در جشنواره ترغیب می‌کند. فکر می‌کنم «به شکوه نگاه می‌کنم» یکی از فیلم‌های مخاطب‌پسند جشنواره «سینماحقیقت» هفدهم خواهد بود. 

عوامل این فیلم عبارتند از پژوهش، تهیه‌کننده و کارگردان: پیام میرتبریزیان، فیلمبردار: رضا اکبریان، تدوین: فرید دغاغله، صداگذار: گیسو آزادروش، طراح پوستر: یاسمینا کریمی، آهنگساز: صبا ندایی، اصلاح رنگ و نور: رضا تیموری، صدابردار: سید مهدی میرتبریزیان، مدیر تولید: حامد مهدی همدانی، دستیار کارگردان: ارمیا واحدی، دستیار فیلمبردار: محمد ملکپور و دستیار صدا: امیرعلی رضایی.