نشست «پرونده باز است» بدون حضور کارگردان برگزار شد/ علی قائم‌مقامی: این فیلم با تایید نهایی قوه‌قضاییه ساخته شده است
نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «پرونده باز است» به کارگردانی کیومرث پوراحمد پس از نمایش این فیلم در سینمای رسانه، بدون حضور کارگردان و با حضور علی قائم مقامی (تهیه‌کننده)، شادی مختاری (بازیگر) و دیگر عوامل فیلم برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در ابتدای این نشست علی قائم‌مقامی اظهار داشت: دوست داشتم آقای پوراحمد هم در این جلسه حضور داشته باشند و حتی امروز هم از ایشان خواستم که حضور داشته باشند اما نیامدند و به هر حال نظرشان این بود که در این جلسه حضور نداشته باشند و نظرشان محترم است.
قائم‌مقامی درباره موضوع فیلم گفت: البته آقای پوراحمد باید نظر می‌دادند و این قصه مربوط به سال ۹۰ می‌شود. این فیلم ترکیبی از واقعیت و ذهنیات آقای پوراحمد است. کلیت همه قتل‌هایی که برای نوجوانان اتفاق می‌افتد به همین شکل است چون ما خیلی درباره این موضوع تحقیق کردیم و می‌شود گفت پنجاه درصد این اثر بر اساس واقعیت است.
در ادامه شادی مختاری گفت: کار کردن با آقای پوراحمد برای من باعث افتخار بود، فکر میکنم آقای پوراحمد جزو نسلی از فیلمسازان است که واقعا نایاب شده‌اند. فارغ از بحثی من برایم مهم بود که با آقای پوراحمد کار کنم.
این بازیگر درباره ایفای نقش یک روزنامه‌نگار گفت: من سالها پیش روزنامه‌نگار بودم اما هیچ تعمدی در کار نبوده که برای دومین بار نقش یک روزنامه‌نگار را بازی کردم.
وی در ادامه گفت: مهم‌ترین چالش ایفای نقش در این فیلم این بود که اول باید نقش دختری را بازی می‌کردم که غم بزرگی دارد و در عین حال باید به دغدغه‌های انسانی پایبند باشد. کار سختی بود اما آقای پوراحمد خیلی به من کمک کردند که این نقش را ایفا کنم.
در ادامه پویا نجفی گفت: تجربه کاری بسیار خوبی بود همکاری با آقای پوراحمد، کار کردن با ایشان سختی‌های خود را دارد چون ایشان سختگیری‌های خاص خود را دارد. از زمان پیش‌تولید تا تولید بارها با هم جلسه داشتیم و صحبت کردیم و ایشان من برای ایفای این نقش بسیار راهنمایی کردند.
مهبد جهان‌نوش در ادامه گفت: به شخصه کار کردن با آقای پوراحمد برای من بازی با نوستالژی‌ها بوده، خیلی تلاش کردم که به نقش برسم و حتی در خیابان دعوا کردم که با نقش ارتباط برقرار کنم یا با بچه‌های کانون صحبت کردم. این تجربیات خیلی به من کمک کرد و ترجیح میدادم که نقش را زندگی کنم.
محمدمتین ستاری نیز اظهار داشت: کاراکتر این فیلم به شخصیت خودم بسیار نزدیک است و آقای پوراحمد خیلی به من کمک کردند، چند بار تست دادم و خوشبختانه آقای پوراحمد به من اعتماد کردند.
در ادامه مهدی جمشیدیان (صداگذار) اظهار داشت: هفته‌های اخیر خیلی بحث میکس را دنبال کردیم و من هر شب به آقای پوراحمد میگفتم که دارم از شما یاد میگیرم. امیدوارم ماحصل دیدن این فیلم برای مردم طوری رقم بخورد که حتی اگر شده یک جان را نجات دهد.
حمیدرضا یراقچیان (آهنگساز) نیز اظهار داشت: این دومین تجربه من برای همکاری با آقای پوراحمد است. ایشان اعلام کردند که بعد از ۴۷ سال کار در این عرصه این آخرین کار سینمایی ایشان است و این باعث شد که ما همه از جان و دل مایه بگذاریم. پیام‌هایی که در این فیلم وجود داشت بسیار جدی و بزرگ بود و شاید رسالت همه ما ارائه این پیام بود. در خود فیلم جمله‌ای بود که خانم مختاری گفتند که اگر قبل از قصاص آدم یک داغ دارد و بعد از آن گرفتار دو داغ است.
در ادامه امیرعباس دهقانی درباره طراحی صحنه و لباس فیلم گفت: من به شخصیت آقای پوراحمد علاقه دارم و خوشحالم که در سه فیلم با ایشان همکاری داشتم. در این کار بدون تعارف باید بگویم من طراحی نداشتم و فقط چیدمان داشتم.
قائم‌مقامی در ادامه درباره دلیل عدم حضور پوراحمد در این نشست گفت: همه میدانند که چرا آقای پوراحمد نیامده‌اند و این کار نادرستی است که بگویم ایشان کسالت داشته‌اند. ایشان قبلا گفته بودند که در این نشست حضور نخواهند داشت.
تهیه‌کننده این فیلم درباره غیرواقعی بودن خبرنگاری در این فیلم گفت: قصه این فیلم مربوط به سال ۹۰ می‌شود و فکر میکنم یازده سال پیش شرایط این حرفه بسیار متفاوت‌تر از امروز بوده است. ما مشاور خاصی در حوزه رسانه نداشتیم اما با دوستان خبرگزاری ایلنا صحبت میکردیم و نظر میگرفتیم. دوستان توجه داشته باشند که برخی قوانین تغییر کرده و ما اول فیلم نوشته بودیم که این فیلم مربوط به سال ۹۰ است.
قائم مقامی در ادامه در پاسخ به این پرسش که چرا در این فیلم خطای اهالی سینما را به گردن خطای رسانه انداختید؟ گفت: ربطی به رسانه ندارد و در فیلم این ماجرا تقصیر خواهر مقتول بود که خبر را جلو جلو منتشر کرد و سردبیر هم به او اعتماد می‌کند. همان‌طور که گفتم این فیلم تنها ۵۰ درصد آن واقعیت است.
قائم‌مقامی اظهار داشت: فیلمنامه این اثر بارها در مرکز رسانه قوه‌قضاییه خوانده شده است. این فیلم حدود یک ماه در دو زندان فیلمبرداری شده و مشکل حقوقی و قضایی هم ندارد چرا که نماینده قوه‌قضایی سرکار حضور داشتند و همچنین قاضی فیلم هم آقای جواد طوسی است که خودشان قاضی بوده‌اند. این فیلم با سرمایه شخصی من ساخته شده و هیچ نهادی در ساخت این فیلم سرمایه نگذاشته است و فقط امکاناتی در اختیار ما قرار دادند.
