«تصویر مادر در قاب جوانی» حظ درونی زنی پا به ماه در شهری غریب

به گزارش خبرنگار ایلنا، رمان «تصویر مادر در قاب جوانی» نوشته فردریش کریستیان دلیوس با ترجمه‌ی محمود حدادی به همت نشر افق به چاپ دوم رسید. 

این رمان ماجرای یک ساعت از زندگی زن جوان آلمانی در شهر رُم، در بحبوحه جنگ جهانی دوم و مواجهه او با تاریخ و اساطیر شهری یکپارچه هنر و زیبایی است. شوهر زن به جبهه العلمین در شمال آفریقا اعزام شده است. او تنها و آبستن در شهری غریب به سر می‌برد و جنگ برای او آوایی دوردست و کمی زنده‌تر از یک رؤیا است. او در غربت شهر رم، برای شرکت در مراسم دعا در راه کلیساست. در راه، همچنان که یادگاری‌های معماری این شهر باستانی از پیش چشمش می‌گذرند. رویدادهای فاجعه‌بار جنگ را می‌بیند، جنگی هولناک که سرنوشت ملت‌ها از دشت‌های برف‌پوش روسیه تا صحرای سوزان آفریقا در گرو آن بود. صدای خاموش مادر در دل داستان بدل به سرودی بلند می‌شود در ستایش صلح و مایه گرفته از موسیقی ملکوتی باخ. 

او کم کم متوجه می‌شود که شاید همسرش هرگز از جبهه‌های جنگ بازنگردد. تمام این اتفاقات و روایت از بی‌رحمی جنگ گرفته تا تجربه شعرگونه او از مواجه با معماری، نقاشی و موسیقی در مسیر رسیدنش به کلیسا اتفاق می‌افتد و خواننده را با خود همراه می‌سازد. «تصویر مادر در قاب جوانی» کلمه‌ی آغازینی دارد و نقطه‌ی پایانی؛ هر آنچه در این میان آمده، گفت‌وگوهای درونی، رؤیاپردازی‌ها، امیدها و آرزوهای زنی است در آستانه‌ی مادر شدن. 

درواقع، توصیف‌های دقیق فریدریش کریستین دِلیوس از شهر رُم، اندیشه‌های موشکفانه زن، نابلدی‌اش از زبان ایتالیایی، تلاشش برای دور نگه داشتن واقعیتِ نازی‌ها از ذهن و گمراهیِ دلنشینی که برای خود ساخته، همه به مثابه‌ی بازبینی در شخصیتِ خود و جهانی که زندگی در آن جریان دارد، است. جریان سیلان ذهن و تک‌گویه‌های درونی شخصیت کتاب، بر ویژه‌تر شدن این اثر افزوده است. بی‌شک تصویر مادر در قاب جوانی، جنبه‌ی دیگری از ادبیات معاصر آلمان را پیش روی خواننده قرار می‌دهد. 

این رمان کوتاه که استادانه نوشته شده همزمان شهر رم و حظ درونی زنی پا به ماه در شهری غریب را توصیف می‌کند؛ شهری که هم شیفته‌ی آن است و هم از آن وحشت دارد. 

«تصویر مادر در قاب جوانی» برنده جایزه معتبر گئورگ بوشنر، با وجود عنوان جیمز جویسی، در سبک نوشتاری روان، شاعرانه و به سادگی قابل دریافت است و در محتوا بیانگر یک تصویر روانشناختی مسحورکننده از نیاز انسان به محافظت از معصومیت و صداقت به هر قیمتی است - حتی به قیمت حذف واقعیت.