درخواست برادر دانشمند شهید از دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران

به گزارش ایلنا به نقل از مدیریت ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت امور بین الملل قوه قضائیه و ستاد حقوق بشر، سیدعلیرضا صدیقی‌صابر، برادر شهید دانشمند دکتر «سیدمحمدرضا صدیقی صابر» و عموی شهیدان سید حمیدرضا، سید مهیا، سید فاطمه‌زهرا و یاس صدیقی صابر در نشستی که با حضور «ناصر سراج»، معاون امور بین الملل قوه قضائیه و دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران برگزار شد، روایتی دردناک و جانسوز از جنایت رژیم صهیونیستی علیه کشورمان و هدف قرار دادن کودکان، سالمندان و مردم عادی بازگو کرد.

وی که تصاویری از خانواده ۱۵ نفره شهید خود را به همراه داشت، اظهار کرد: همانطور که مستحضرید این‌ها تصاویر شهدایی هستند که در حمله‌ رژیم صهیونیستی در آستانه‌اشرفیه، در بامداد روز سوم تیرماه در جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه ایران، به شهادت رسیدند. مهیا صدیقی، دانش‌آموز ۸ ساله‌ای است که اکنون تنها خاطره‌ای از کودکی او و دفترچه خاطراتش از مدرسه و معلمش به یادگار مانده است.

برادر شهید در ادامه گفت: رژیم صهیونیستی با بی‌رحمی تمام، دو بار به منزل برادر من و منزل پدرِ همسرش حمله کرد و ۱۵ نفر از اعضای خانواده ما و همسایگان ما را ناعادلانه در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به شهادت رساند.

وی تاکید کرد: مردم ما می دانند که هدف رژیم صهیونیستی فقط دانشمندان و محققان نیستند؛ هدف این رژیم کودک‌کش و جنایتکار، مردم ایران هستند و هر کسی که برای عزت و استقلال ایران تلاش می‌کند. من این واقعیت را فقط نشنیده‌ام؛ آن را از نزدیک و به قیمت خون همه‌ اعضای خانواده‌ام لمس کرده‌ام. همان رژیمی که در نخستین روزهای حمله‌اش، به نام میهن، خط لوله آب در شمال تهران را هدف قرار داد تا مردم ایران را از زندگی محروم کند.

صدیقی صابر همچنین عنوان کرد: آمریکا و رژیم صهیونیستی جنایتکار، کودکان ما را به کدامین گناه به شهادت رساندند؟! کدام یک از آن‌ها در ساخت سلاح هسته‌ای نقش داشتند؟! کدام‌یک از این شهدا فعالیت هسته‌ای داشتند؟! ادعای ساخت سلاح هسته‌ای، یک دروغ بزرگ و آشکار است دروغی که ترامپ و نتانیاهو با توسل به آن تلاش دارند با اراده ملت ایران که خواهان استقلال، پیشرفت و توسعه است، مقابله کنند.

وی در ادامه یادآور شد: مطالبه‌ جدی من، به‌عنوان خانواده‌ شهید، این است که مسئولان ما با قدرت نسبت به احقاق حق ما و ملت ایران علیه رژیم صهیونیستی اقدام کنند و اجازه ندهند خون این شهیدان پایمال شود؛ اقداماتی که هیچ دشمن یا متجاوزی حتی جرأت تصور تعرض به خاک پاک میهن و مردم شریف ما را در ذهن خود نداشته باشد.

برادر شهید در این نشست همچنین بیانیه‌ای قرائت کرد که متن آن به شرح زیر است:

ملت ما ملت شهادت است و ما از تعالیم دینی خود آموخته‌ایم که شهدا همیشه زنده‌اند.

رویکرد سالیان قبل شورای امنیت و سازمان‌های بین المللی در خصوص ظلم‌هایی که در فلسطین و به خصوص غزه، لبنان و سوریه توسط رژیم صهیونیستی نسبت به مردم بی‌پناه وارد شد، پرهیز از هرگونه موضع‌گیری قاطعانه علیه رژیم صهیونیستی بود و تنها به صورت نمادین طرف ها را به خویشتن‌داری و کاهس تنش دعوت کردند. این برای تجاوز وحشیانه رژیم جعلی صهیونیستی و ایالات متحده به ایران در حالی اتفاق افتاد که ایران در حال مذاکره با آمریکا بود و باز هم شاهد عدم موضع‌گیری مؤثر نهادهای بین المللی در قبال این جنایت هستیم که مصداق آیه ۱۸ سوره بقره است: صم بکم عمی فهم لا یرجعون (آنان از شنیدن حق کر و از گفتن حق گنگ و از دیدن حق کورند، آنها هیچگاه به سوی حق باز نمی گردند).

این نحوه‌ی برخورد شورای امنیت، اتحادیه اروپا و به ویژه شورای حکام آژانس که باید حامی اعضای ان­پی­تی باشد نشان می دهد که نه تنها هیچ قانون بشردوستانه واقعی در دنیا وجود ندارد، بلکه دنیا مانند جنگل بزرگی است که قوانین جنگل بر آن حاکم است و هر کشوری قدرت بیشتری داشته باشد می تواند کارش را پیش ببرد و چنین دولت هایی هیچ حقوقی بر پایه‌ی دیپلماسی، مذاکره و حقوق و قوانین بین المللی برای بشریت قائل نیستند. در واقع خردمندان به سادگی متوجه می شوند که سازمان ملل متحد هیچ کاره است (العاقل یکفی بالاشاره).

اگر بخواهیم وقایع منتسب به شهدای هسته ای را مرور کنیم باید گفت که از سال ۱۳۸۷ با ترور شهید دکتر علیمحمدی شروع شد و با ترور دکتر شهریاری، مهندس رضایی‌نژاد و دکتر فخری زاده ادامه یافت و در روز ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ به اوج خود رسید. بهانه همه‌ی این ترورها این بود که این افراد در پروژه‌های هسته ای نظامی فعّال بودند که دروغی بسیار بزرگ و ادعایی کاملأ بی اساس است. چرا که همگی این شهدای دانشمند، تخصّص هسته ای نداشتند و لذا انتساب همه شهدای دانشمند به شهدای هسته ای صحیح نیست. مثلأ شهید مهندس باکویی فارغ التحصیل رشته مکانیک و مهندس رضایی نژاد فارغ التحصیل رشته برق بودند. دانشمندان و محققان همیشه در تلاش‌اند برای مردم و بشریت زندگی بهترس بسازند. پس چرا باید علم این افراد تهدیدی برای جان خود و خانواده‌شان باشد؟ باید گفت دشمنان این ملت در پی نابودی تمام دانشمندان ما در همه‌ی تخصص‌ها هستند.

برادرم دانش آموخته دکترای مکانیک از دانشگاه امیرکبیر و عضو هیأت علمی دانشگاه بود که کتاب ها و مقالات علمی و تحقیقاتی ایشان، گواه فعالیت های صلح آمیز اوست. اما دشمنان پیشرفت ایران، ایشان را به همراه خانواده‌اش و همچنین چند تن از اعضای خانواده همسرش به شرح زیر به شهادت رساند:

همسر (شهیده زهرا صابر ۴۵ ساله)- دختر بزرگ (شهیده سیده فاطمه صدیقی ۱۹ ساله دانشجوی سال اول پزشکی دانشگاه اطفهان)- پدر همسر (شهید موسی صابر)- مادر همسر(شهیده سلطنت حسین پور)- برادر همسر و خانواده اش (شهید حامد صابر و همسرشان شهیده دکتر مهسا احمری و پسر ۶ ساله‌شان شهید میلان صابر)- خواهر زاده های همسر و یاس صابر ۱۳ ساله و امیرعلی چتر عنبرین ۱۳ ساله).

همچنین برخی از خانواده ها و همسایگان بی دفاع و بی گناه نیز یا به شهادت رسیده و یا مجروح شدند.

باید در اینجا با صدای بلند به رسانه ها اعلام کنم که ترامپ و نتانیاهو به شما دروغ گفته‌اند. کدام یک از این شهدا فعالیت هسته‌ای داشتند؟ ساخت سلاح هسته ای یک دروغ بزرگ بود که ترامپ و نتانیاهو با توسل به آن می خواستند با اراده‌ی ملت ایرات که خواهان استقلال و پیشرفت و توسعه است، بجنگند. ترامپ و نتانیاهو دروغگویان بزرگ قرن حاضر هستند و رسانه ها با تعهد به راستگویی باید این حقیقت آشکار را به کل جهانیان مخابره کنند.

تکلیف و مسئولیت همه‌ی مدیران، میئولین و نظامیان و همه‌ی مردم ایران در جهت احقاق خون این شهدا و همه شهدای تجاوز اخیر این است که از دولت جمهوری اسلامی ایران بخواهیم اقدام علمی و راهبردی داشته باشیم تا هیچ دشمن و قدرتی تعرض به خاک پاک میهن و مردم شریفمان را در ذهن خود پرورش ندهد.

موضوع آژانس بین المللی انرژی اتمی

عدم هر گونه محکومیت حمله رژیم صهیونیستی و آمریکا به تأسیسات اتمی ایران تا به امروز از طرف آژانس بین المللی انرژی اتمی، نشان دهنده هماهنگی کامل آژانس باغ رژیم صهیونیستی و آمریکا است. در صورتی که می بایست هر گونه اقدام نسبت به تأسیسات اتمی ایران که عضو ان­پی­تی است از طرف این نهاد به ظاهر بی طرف، به شدت محکوم می شد. در واقع به نظر می رسد که ایران از عضویت در ان­پی­تی هیچ بهره ای نبرده و در این دوران، آژانس برای پیشرفت در حوزه هسته ای و غنی‌سازی، نه تنها به ما هیچ کمکی نکرده است، بلکه مدیر کل آژانس و بازرسان آن به جاسوسی در صنعت هسته ای ما و گزارش دهی به اربابا خود مشغول بوده اند. این رفتار بی‌شرمانه موجب صدور قطعنامه‌های ظالمانه بر اساس گزارش‌های خلاف واقع علیه ایران در شورای حکام شد.

در این جا دو سوال مطرح می شود:

۱- ضرورت عضویت ایران در ان­پی­تی چیست و پذیرفتن تعهدات آن چه سودی برای ما دارد؟ شاید بیشترین نفعی که از پیوستن به ان­پی­تی انتظار داشتیم، محفوظ بودن تاسیسات هسته ای ایران از حملات مخّرب بود که اتفاق نیفتاد و دیدیم که چگونه رژیم صهیونیستی با چراغ سبز و همراهی امریکا در جهت تخریب این تاسیسات اقدام کردند. قابل ذکر است که انهدام تاسیسات هسته ای کمتر از شهادت سرداران و دانشمندان ما نیست و نباید از کنار آن به سادگی عبور کرد.

۲- وقتی کشور ایران توان ساخت موشک هایی با برد بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر را دارد، بنابراین دارای توان علمی بالایی است. با توجه به اینکه دانش هسته ای در ایران توسط دانشمندان ایرانی بومی شده است، پس این توانمندی همیشه وجود داشته است. اما ما با احساس مسؤولیت و کاملأ متعهدانه، نخواستیم که خارج از چارچوب ان­پی­تی عمل نماییم.

واقعیت این است که برنامه هسته ای ما تا به امروز کاملأ صلح آمیز و تحت نظارت شدید آژانس بین المللی قرار داشته و هیچ گاه به سمت نظامی منحرف نشده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی به خاطر کوتاهی در محکومیت حملات آمریکا و رژیم صهیونیستی به تأسیسات اتمی ایران باید از ملت ایران عذرخواهی کند و در اولین فرصت این تجاوزات را محکوم نماید و یکبار هم که شده طرف حق و حقیقت را بگیرد تا شاید بتواند کمی از اعتبار و آبروی از دست رفته خود را بازیابی کند.

موضوع شورای امنیت سازمان ملل

ایران یک کشور عضو سازمان ملل متحد است و می بایست شورای امنیت سازمان ملل به سرعت این تجاوز جنایتکارانه را محکوم می کرد و نکرد. شورای امنیت به دلیل کوتاهی در محکومیت امریکا و رژیم صهیونیستی باید از ملت ایران عذرخواهی کند و در اسرع وقت این تجاوز آشکار را محکوم و متجاوزان را به پرداخت غرامت به ایران ملزم نماید.

مذاکره با آمریکا

مسأله مهم و قابل تأمل این است که ضرورت مذاکره با امریکا به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم چیست؟ چرا باید در مسیر دیپلماسی برای حل موضوعات هسته ای با امریکا مذاکره کنیم؟ در صورتی که حق قانونی و مسلّم ما به عنوان عضوی از اعضای آژانس و ان­پی­تی، غنی سازی تا هر سطح مورد نیاز و تحقیق و توسعه علمی فناوری های هسته ای تحت نظارت آژانس است و ایران در این سال ها نشان داده که بیشترین تعامل و همکاری را با این نهاد داشته است. به همین دلیل هیچ توجیهی برای ادامه مذاکرات با آمریکا پس از آشکار شدن دشمنی آمریکا و متحدانش تحت عملیات فریب دهنده و سرگرم کننده ی مذاکره وجود ندارد. به علاوه وحشی گری و جنایات آمریکایی ها علیه ایران و هماهنگی آنها با سگ هارشان یعنی رژیم صهیونیستی، نشان داد که موضوع هسته ای بهانه ای برای شروع جنگ با هدف تجزیه وطن ما، ایران بود. البته به فضل الهی و بیداری ملت ایران، این هدف محقق نشد.

مذاکره با اروپا

در صورتی که قرار است با اروپایی ها درخصوص فعال شدن مکانیزم ماشه مذاکراتی صورت پذیرد، شایسته است:

۱- پیش شرط شروع مذاکرات، محکومیت تجاوزات رژیم صهیونیستی و امریکا به ایران از سوی اروپایی ها باشد.

۲- مذاکره درخصوص احقاق حق تضییع شده ملت ایران باشد، نه برای دادن امتیازات بیشتر

۳- مسلم است براساس نظر ملّت ایران و مقام معظم رهبری، موضوع حق غنی سازی ایران، قابل مذاکره نیست.