شهادت فریدون عباسی تایید شد

فریدون عباسی دانشمندان هستهای کشورمان در حملات تروریستی بامداد امروز رژیم صهیونیستی به تهران، به شهادت رسید.
به گزارش ایلنا، فریدون عباسی دانشمندان هستهای کشورمان در حملات تروریستی بامداد امروز رژیم صهیونیستی به تهران، به شهادت رسید.
سوابق تحصیلی و علمی
شهید عباسی متولد 1337 در شهر کرمان است. وی پس از اخذ مدرک کارشناسی فیزیک از دانشگاه شیراز، تحصیلات تکمیلی خود را در رشته فیزیک هستهای ادامه داد و دکترای خود را از دانشگاه شهید بهشتی دریافت کرد. تخصص اصلی او در حوزه پرتوشناسی، فیزیک هستهای، و چرخه سوخت هستهای بود و مقالات متعدد و پژوهشهای گستردهای دراین زمینه از خود منتشر ساخت.
مسئولیتهای اجرایی و علمی
عباسی با عضویت هیئت علمی در دانشگاه شاهید بهشتی آغاز بهکار کرد و در طول دهههای گذشته به عنوان یکی از مدیران کلیدی صنعت هستهای ایران نقشآفرین بود، از جمله:
- رئیس سازمان انرژی اتمی ایران (1390 تا 1392)
- عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
- نماینده مردم کازرون در مجلس شورای اسلامی
- مسئول گروه فیزیک هستهای و پژوهشگر طرحهای راهبردی فناوری هستهای کشور
وی در ایجاد و توسعه چرخه سوخت هستهای ایران، نقش مهمی ایفاء کرد و یکی از معماران پیشرفت بومی فناوریهای نوین هستهای محسوب میشد.
ترور نافرجام (1390–1389)
عباسی روز 8 آذر 1389 (29 نوامبر 2010) در تهران، در حوالی دانشگاه شهید بهشتی، همراه با همسرش هدف ترور قرار گرفت. در این حمله که با چسباندن بمب مغناطیسی به خودروی شخصیاش توسط عوامل موساد و با همراهی سازمانهای ضدایرانی صورت گرفت، وی و همسرش بهشدت مجروح شدند اما با هوشیاری و اقدام بهموقع از مرگ نجات یافتند. این واقعه یکی از سلسله ترورهای دانشمندان هستهای ایران بود که با هدف توقف یا کند کردن پیشرفت علمی هستهای ایران صورت گرفت، اما تأثیری معکوس داشت و انگیزه جامعه علمی کشور را برای ادامه راه تقویت کرد.
میراث علمی و مدیریتی
تلاشهای علمی، مدیریتی و فداکاریهای عباسی در سالهای دشوار تحریم و فشار، تأثیر ماندگاری بر توسعه فناوری هستهای کشور گذاشت. او به شفافیت، دانشبنیانی، و نگاه بومی در فناوری هستهای باور داشت و تلاش کرد نسلی تازه از دانشمندان متعهد و وطندوست را تربیت کند.
شهید فریدون عباسی، پس از سالها تهدید و ایستادگی در برابر دشمنان علم و ملت ایران، سرانجام در حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به تهران به آرزوی دیرین خود یعنی شهادت رسید. شهادت وی به همراه اشخاصی دیگری چون محمد مهدی طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی و چند تن دیگر، جامعه علمی ایران را به سوگ نشاند و یادگاری از مبارزه، استقامت و عزم ملی برای استقلال و پیشرفت علمی از خود به جا گذاشت.