عبداللهی در بخش «توانمندسازی زنان برای مقابله با بحران آبوهوا» اجلاس پارلمان های بریکس، خواستار شد؛
کارگروه ویژه برای حمایت از نقش زنان در مقابله با بحرانهای اقلیمی تشکیل شود

مریم عبداللهی، عضو فراکسیون زنان مجلس، در نشست نمایندگان زن پارلمانهای بریکس، با تأکید بر نقش کلیدی زنان در مدیریت بحرانهای اقلیمی، پیشنهاد تشکیل کارگروهی ویژه برای حمایت از ابتکارات زیستمحیطی زنان در چارچوب بریکس را مطرح کرد.
به گزارش ایلنا، مریم عبدالهی نائب رییس گروه دوستی - پارلمانی ایران و برزیل، عضو فراکسیون زنان در مجلس، با حضور در یازدهمین اجلاس روسای مجالس کشورهای عضو بریکس در موضوع «توانمندسازی زنان برای مقابله با بحران آبوهوا » به ایراد سخنرانی پرداخت که متن این سخنرانی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
عالیجناب؛خانمها، آقایان؛ حضار گرامی؛
در ابتدا، مایلم مراتب خرسندی و قدردانی جمهوری اسلامی ایران را از حضور در این اجلاس ارزشمند در چهارچوب همکاریهای بریکس ابراز کنم.
امروز، جهان با چالشهای بیسابقهای از جمله بحرانهای اقلیمی روبروست؛ بحرانهایی که نهتنها محیط زیست، بلکه عدالت اجتماعی، توسعه پایدار و کرامت انسانی را تهدید میکنند. در این میان، نقش زنان به عنوان ارکان اصلی خانواده و جامعه، در مقابله با این بحرانها غیرقابل انکار و حیاتی است.
جمهوری اسلامی ایران، بر اساس اصول اسلامی، انسانی و ملی خود، همواره بر توانمندسازی زنان بهعنوان نیمی از سرمایه انسانی جامعه تأکید داشته است. ما معتقدیم که زنان، با الهام از تعالیم والای اسلامی، نهتنها نگهبانان ارزشهای فرهنگی و معنوی، بلکه پیشگامان تحول در حوزههای اجتماعی و زیستمحیطی هستند.
در این راستا، ایران با تکیه بر سیاستهای ملی و تعهدات بینالمللی خود، گامهای مؤثری برای افزایش مشارکت و نقشآفرینی زنان در مدیریت بحرانهای اقلیمی برداشته است.
بحرانهای اقلیمی، از تغییرات آبوهوایی گرفته تا تخریب منابع طبیعی، تأثیرات نامتناسبی بر جوامع بهویژه زنان و کودکان برجای میگذارند. زنان، بهویژه در مناطق روستایی و جوامع بومی، به دلیل وابستگی معیشتی به منابع طبیعی، در خط مقدم این بحرانها قرار دارند.
با این حال، همین زنان با بهرهگیری از دانش بومی، خلاقیت و تابآوری خود میتوانند راهحلهای مؤثری برای سازگاری و کاهش اثرات تغییرات اقلیمی ارائه دهند.
جمهوری اسلامی ایران، با درک این واقعیت، برنامههای جامعی را برای توانمندسازی زنان بهویژه در حوزههای مرتبط با محیط زیست طراحی و اجرا کرده است. افزون بر آن، ایران با تأکید بر اهمیت آموزش و آگاهیبخشی، برنامههای متعددی برای ارتقای دانش زیستمحیطی زنان و دختران در دستور کار قرار داده است. برای نمونه، در طرحهای روستایی مدیریت منابع آب در استانهای خشک، حضور فعال زنان موجب افزایش بهرهوری و کاهش مصرف تا ۳۰٪ شده است.
بر این باوریم که آموزش، کلید توانمندسازی است و زنان تحصیلکرده میتوانند بهعنوان رهبرانی تحولگرا، جوامع خود را بهسوی آیندهای سبزتر و تابآورتر هدایت کنند. در این مسیر، همکاریهای بینالمللی، بهویژه در چارچوب بریکس، میتواند تبادل تجربیات، انتقال فناوری و تقویت ظرفیتها را فراهم کند. از سوی دیگر، توانمندسازی زنان در مدیریت بحرانهای اقلیمی، تنها یک سرمایهگذاری برای حال نیست؛ بلکه اقدامی راهبردی برای تضمین آینده نسلهای آتی است. این مسیر، نیازمند انسجام اراده سیاسی، مشارکت فراگیر و بهرهگیری از ظرفیتهای بینالمللی است.
جمهوری اسلامی ایران نهتنها از طریق سازوکارهای دولتی، بلکه از مسیر حمایت و تسهیل فعالیتهای سازمانهای مردمنهاد، تلاشهای گستردهای برای مقابله با اثرات منفی تغییرات اقلیمی و حفاظت از محیط زیست به عمل آورده است.
مایه خرسندی است که بخش قابل توجهی از فعالان و مدیران این سازمانها را زنان و دختران تشکیل میدهند که نشاندهنده ظرفیت عظیم زنان در این حوزه راهبردی است.
با این حال، باید توجه داشت توانمندسازی زنان در مقابله با بحرانهای اقلیمی، نیازمند رفع موانع ساختاری، فناورانه و مالی است. تحریمهای ظالمانه و یکجانبه علیه ایران، دسترسی کشور ما به فناوریهای سبز و منابع مالی بینالمللی و همکاریهای علمی را محدود کرده و تلاشهای ما برای توسعه پایدار و حمایت از زنان را با چالش مواجه ساخته است. از اینرو، از جامعه جهانی بهویژه کشورهای عضو بریکس میخواهیم برای رفع این موانع و ایجاد چارچوبهای عادلانه و اثربخش، اقدامات مؤثر و مشترک اتخاذ کنند.
ریاست محترم، جمهوری اسلامی ایران آماده است تا در زمینه توانمندسازی زنان و مقابله با بحرانهای اقلیمی، همکاریهای مؤثر و هدفمند با کشورهای عضو بریکس را توسعه دهد.در این راستا، پیشنهاد میکنیم کارگروهی ویژه در چارچوب بریکس برای حمایت از ابتکارات زنان در حوزه محیط زیست تشکیل گردد.این کارگروه میتواند نقش مؤثری در تبادل فناوری، تأمین مالی پروژههای سبز و تقویت جایگاه زنان در تصمیمسازیهای اقلیمی ایفا کند.
در پایان، بر این نکته تأکید دارم که توانمندسازی زنان، نهتنها یک الزام اخلاقی و انسانی، بلکه یک راهبرد هوشمندانه برای ساختن جهانی عادلانهتر، تابآورتر و زیستپذیرتر است.بیتردید، زمین خانه مشترک و مادر ماست و چه کسی بهتر از مادران میتوانند از آن حفاظت کنند؟
از توجه شما سپاسگزارم.