در ششمین کنگره حزب مجمع ایثارگران؛
جواد امام: بخش‌های بزرگی از آرمان‌های ملت هنوز در حد آرمان و آرزو باقی مانده است/ تنها راه نجات کشور بازگشت به مردم و حذف مافیای قدرت است
دبیرکل حزب مجمع ایثارگران با تأکید بر اینکه تأثیر نتایج مذاکرات بر منافع ملی کشور انکارناپذیر است، گفت: مادامی که نابه‌سامانی‌های بحران‌زا در کشور جریان دارد، عملا امکان و فرصتی برای دفع بحران‌ها وجود نخواهد داشت. زیرا نه سازمان اداره کشور منسجم و یکپارچه است و نه محتویات جاری در آن همسو و سازگار هستند. با اینکه آمدن دولت دکتر مسعود پزشکیان امید و انتظاراتی هرچند مختصر برای عبور از بحران‌ها، به ویژه در بخش‌های مربوط به مسئولیت‌های اجرایی دولت ایجاد کرد، اما آشفتگی و نابه‌سامانی‌های اساسی که در ساختار و سیاست‌های نظام جاری است، دولت او را نیز عملا ناکارآمد و زمین‌گیر کرده است. تنها راه نجات کشور بازگشت به مردم و حذف مافیای قدرت است.
به گزارش ایلنا، جواد امام در ششمین کنگره حزب مجمع ایثارگران با تأکید بر اینکه از همه گرایش‌های سیاسی مختلف برای حضور در این کنگره دعوت شده است، گفت: ظاهرا قرار است وفاق در جای دیگری رقم بخورد؛ وفاق در ایثار و همفکری و همراهی برای آینده کشور نیست و فقط برای تقسیم غنائم ایجاد شده است.
دبیرکل حزب مجمع ایثارگران یادآور شد: این مجمع در مقطعی از زمان برگزار می‌شود که مجموعه‌ای از حوادث داخلی و خارجی در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و نظامی کشور ما در موقعیت بسیار خطیر و حساس تاریخی قرار داده است. از یک طرف گفت‌وگو و مذاکرات جاری با دولت آمریکا مرکز توجهات ملت قرار گرفته که تأثیر نتایج آن بر منافع ملی کشور انکارناپذیر است؛ و از سوی دیگر چشم و دل ملت به سیاست‌ها و رفتار حاکمان و دولتمردان کشورمان دوخته شده است تا شاید با تغییر در رویکردها و اصلاح سیاست‌ها فرصتی برای بهسازی و نوسازی فضای کشور فراهم آید.
وی تأکید کرد: مطالبات انباشته کنونی این ملت از نظامی که خود آفریده است، در واقع ناشی از همان باورها و آرزوهایی است که در شکل‌گیری انقلاب دخیل بوده است؛ و آنچه اکنون مورد مطالبه قرار دارد، صورت‌های امروزین همان آرمان‌ها و آرزوها است. آرزوهایی همچون آزادی، عدالت، رفع فقر، دفع فسادهای حکومتی، تعظیم ارزش‌های اخلاقی و حق تعیین سرنوشت که تماما در ذیل نظامی به نام «جمهوری اسلامی» خلاصه و تصویر شده بود. با وجود شکل‌گیری یک قانون اساسی مبتنی بر جمهوریت نظام و پایه‌ریزی نهادهای اصلی دموکراسی و مردم‌سالاری در این قانون و همچنین با همه فداکاری‌های غیرتمندانه این ملت در دفاع از کشور و نظام، متأسفانه بخش‌های مهمی از آرزوها و آرمان‌های این ملت همچنان در حد آرمان و آرزو باقی مانده است.
امام ادامه داد: نظامی که در تأسیس از حداکثر پشتیبانی ملت برخوردار بود و نشان و نویدهای فراوان برای توسعه و پیشرفت این کشور پدید آورده بود، متأسفانه اینک چنان فاصله‌ای از آفریننده خود گرفته است که گویی هیچ نیازی به ملت ندارد؛ و با هر عملکردی وظیفه مردم هم دفاع و حمایت دائمی و بی‌قید و شرط از آن است. چالش‌ها و بحران‌های پیوسته و بی‌وقفه‌ای که در طول دهه‌های گذشته دامن‌گیر این ملت و کشور شده و زخم‌های ریز و درشت آن بر جان و پیکر این ملت نشست، عملا فاصله‌های جدی و نسبتا عمیقی را در میان مردم و حاکمیت ایجاد کرده است.
وی تأکید کرد: آیا غیر از این است که نظام جمهوری اسلامی ایران مطابق آنچه که به کرات در قانون اساسی تصریح شده، برای تحقق مطالبات مشروع و به حق این ملت بنا شده است؟! پس چگونه می‌توان انتظار داشت که مطالبات و منافع ملت در تدوین سیاست‌ها و اتخاذ تصمیمات حکومتی نادیده گرفته شود؟ مگر تعهدی ابدی و بی‌قید و شرط بر عهده این ملت است که به هر قیمتی حتی با فدا کردن بدیهی‌ترین و ضروری‌ترین حقوق خود و نیز با تحمل فقر و ندامت، ناکارآمدی و ضعف‌های حاکمیت را جبران نمایند؟! آیا غیر از این است که مشروعیت و کارآمدی هر نظام سیاسی منوط به اراده و رضایت ملت است؟!
دبیرکل حزب مجمع ایثارگران ادامه داد: چرا با وجود حمایت‌ها و همراهی‌های بی‌دریغ این ملت با حاکمیت همچنان کوهی از بحران‌ها و ابربحران‌ها در مقابل ملت قرار داشته و امید به تحقق همان آرمان‌ها و ارزش‌هایی که سبب تأسیس این نظام بوده است، بعد از گذشت نزدیک به نیم قرن در هاله‌ای از ابهام و تردید قرار دارد؟ بحران‌های آب و انرژی، محیط زیست، مسکن و معیشت، بیکاری، مهاجرت و فرار مغزها، تغذیه و بهداشت، گرانی و تورم، قاچاق، عدالت قضایی، امنیت و آزادی، تبعیض و مهاجرت‌پذیری بی‌قاعده و مجموعه‌ای از بحران‌های کوچک و بزرگ دیگر سبب پیدایش ابربحران‌هایی همچون یأس و ناامیدی ملت، سقوط مشارکت، بی‌اعتمادی، فساد و امثال آن شده که عبور از آن‌ها به سادگی میسر نیست.
وی تأکید کرد: پیدایش و گسترش این بحران‌ها را نمی‌توان ناشی از بی‌عملی یا تنبلی مقامات و کارگزاران نظام دانست؛ بلکه کاملا محصول و دستاورد تلاش‌های مسئولانی است که در مواردی با روحیات انقلابی و انگیزه‌های دینی نیز حمایت شده‌اند. در واقع باید عیب کار را در انحرافات ایجاد شده مسیر حرکت حاکمان و نادرستی سیاست‌ها و ساختارهای نظام جست‌وجو کرد. کشور ما با اینکه دارای قانون اساسی و مجموعه عظیمی از قوانین و مقررات بوده و همواره از قوانین بودجه یک‌ساله و برنامه‌های پنج‌ساله برخوردار است و با اینکه بالغ بر ۶۰ سند بالادستی تحت عنوان سیاست‌های کلی نظام تولید و به نهادهای ذیربط ابلاغ شده است، باز شاهدیم که ملت و کشور ما همچنان در محاصره این همه بحران و ابربحران قرار گرفته‌اند.
امام اظهار داشت: ساختاری که فاقد نظم و یکپارچگی باشد و نیز سیاست‌هایی که عملا قانونمداری در کشور را مغشوش یا بی‌اعتبار سازند، فی نفسه بحران‌زا هستند؛ و با چنین ساختار و سیاست‌هایی قاعدتا نمی‌توان انتظار عبور از بحران‌ها را داشت. در شرایطی که مجموعه عظیمی از سرمایه و ثروت این ملت خارج از حوزه اختیارات مجلس و دولت هست و برخی نهادهای غول‌پیکر اقتصادی بدون هیچ نظارت قانونی و پاسخگویی به مجلس و دولت بر اوضاع اقتصادی کشور اثرگذار هستند و نیز در شرایطی که شعار و نامگذاری سال جدید با قانون بودجه همان سال هماهنگی ندارد، فرصتی برای رفع بحران‌ها وجود نخواهد داشت.
وی تأکید کرد: مادامی که چنین نابه‌سامانی‌های بحران‌زایی در کشور جریان دارد، عملا امکان و فرصتی برای دفع بحران‌ها وجود نخواهد داشت. زیرا نه سازمان اداره کشور منسجم و یکپارچه است و نه محتویات جاری در آن همسو و سازگار هستند. با اینکه آمدن دولت دکتر مسعود پزشکیان امید و انتظاراتی هرچند مختصر برای عبور از بحران‌ها، به ویژه در بخش‌های مربوط به مسئولیت‌های اجرایی دولت ایجاد کرد، اما همین آشفتگی و نابه‌سامانی‌های اساسی که در ساختار و سیاست‌های نظام جاری است، دولت او را نیز عملا ناکارآمد و زمین‌گیر کرده است. تنها راه نجات کشور بازگشت به مردم و حذف مافیای قدرت است.
