سودای بازگشت به قدرت ندارم/ نباید خود را اسیر اصطلاحات و تقسیم‌بندی‌های طبیعی یا مصنوعی کرد/ آنچه گفته و نوشته‌ام برای گشودن راهی به سوی مهار بحران و عبور از تنگناها است

به گزارش ایلنا، در ابتدای پیام حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمد خاتمی آمده است: فارغ از ارزیابی انقلاب و بررسی علت‌های گریزناپذیر و آثار و نتایج آن اگر واقع بین باشیم درمی‌یابیم که انقلاب‌(سال 57) واقعه‌ای مهم در تاریخ پرفراز و نشیب ملت شریف ایران بوده است؛ انقلابی که گرچه فراگیر بود ولی نسل جوان در پیروزی و بعد، پاسداشت دست‌آوردهای آن و نیز نگاهبانی از تمامیت ارضی و استقلال میهن نقشی ممتاز داشت، از جمله مقاومت حماسی در جنگ تحمیلی و نیز پایداری ملت در برابر رنج‌های ناشی از توطئه و تحریم و جنگ و ترور و نیز حکمرانی نامناسب ستودنی است.

این بیانیه می‌افزاید: جوان دیروز سرشار از شوق و ایمان و امید دلبستگی به انقلاب و امیدوار به وعده‌هائی بود که داده شده بود و نیز آرمانهائی که آن چنان که باید، محقق نشد و نه تنها آئین و اندیشه که حتی زندگی معمولی و روزمره نیز آسیب فراوان دید و نتیجه اینکه جوان امروز سخت عاصی و معترض است.

خاتمی با اشاره به علل برخی مشکلات آورده است: به نظر من "اصلاح خود" هم در ساختار و هم رویکرد و هم رفتار، کم‌هزینه‌ترین و پرفایده‌ترین راه برون رفتن از بحران است. من اجمالاً بارها آشکارا و تفصیلاً در نامه‌ها و پیام‌هایی که بخصوص در دو، سه سال اخیر داشته‌ام، نظرات خیرخواهانه خود را مطرح کرده‌ام.

رئیس‌جمهور پیشین ایران با یادآوری اینکه من نه به سودای بازگشت به قدرت، بلکه برای گشودن راهی به سوی مهار بحران و عبور از تنگناها آنچه را گفته و نوشته‌ام را در اینجا به نوعی تکرار می‌کنم، به تشریح موارد پیشنهاد پانزده گانه خود برای برون رفت از این شرایط پرداخت و تاکید کرد: در این برهه از زمان نباید خود را اسیر اصطلاحات و نیز تقسیم‌بندی‌های طبیعی یا مصنوعی کرد. اصلاح‌طلبان بخشی از جامعه متکثر هستند. فراوانند افرادی که در جبهه اصولگرایان بوده (و هستند) و نیز وابسته به جبهه‌های نام و نشان‌دار یا بی‌نام و نشانند و نیز بسیارند نخبگان، اندیشمندان و وطن‌خواهانی که خود را وابسته به جبهه‌ای نمی‌دانند ولی از اوضاع ناراضی و نسبت به آینده کشور نگرانند و خواستار تغییر ساختار و رویکرد و رفتارند ولی براندازی را به خصوص با خطراتی که برای مردم و کشور دارد توصیه نمی‌کنند.

وی در پایان یادآورشد: اگر راه اصلاح‌خواهی و اصلاح‌طلبی به شیوه سابق به بن بست رسیده است و اگر اصلاح‌طلبی ظرفیتی بیش از اصلاح‌طلبان به معنای متعارف دارد- که دارد، می‌توان گفت و امیدوار بود که اگر این جزیره‌های جدا از هم به هم بپیوندند و خود را در کنار مردم و آشنا با دردهای مردم و دغدغه‌دار نسبت به کشور و صلاح آن نشان دهند و بی‌لکنت زبان و با شفافیت و نیز با اتخاذ شیوه‌های مدنی خشونت‌پرهیز صدای خود را به جامعه و حاکمیت برسانند شاید (و البته شاید) حاکمیت را هم وادار به تغییر رویه و پذیرش اصلاح گردانند و این یعنی نزدیک شدن به همان وعده‌هایی که انقلاب داده بود و می‌تواند خود هموارکننده راه اصلاح اساسی به تناسب خواسته‌های جامعه امروز و باعث بقاء و دوام ایران عزیز باشد. و چنین باد!