کشف شواهد جدید از تمدن پیش از تاریخ در تپه موسیان

دانشآموخته باستانشناسی پیش از تاریخ گفت: تپه موسیان واقع در دشت دهلران، به عنوان یکی از مهمترین محوطههای باستانشناسی در منطقه شناخته میشود کاوشهای هیئتهای خارجی در این منطقه، اطلاعات ارزشمندی از تمدن نوسنگی، معماری و سفالهای آغاز شهرنشینی ارائه کرده است.
حبیبالله محمودیان اظهار کرد: مهمترین سایت مورد مطالعه هیئتهای خارجی تپه بزرگ موسیان است. این تپه باستانی با ابعاد ۵۳۵ در ۳۲۰ متر مساحت و با ارتفاع ۵/۱۷ متر از سطح زمینهای اطراف در ۳ کیلومتری شمال غرب شهر موسیان قرار گرفته است.
وی خاطرنشان کرد: این محوطه بر اساس برنامه گسترش کاوشهای فرانسویان در سراسر ایران برای نخستین بار توسط «گوتیر و لامپر» از اعضای هیئت دمرگان در سال ۱۹۰۲م شناسایی شد و کار کاوش و گمانهزنی آن در ژانویه ۱۹۰۳ م تا مارس همان سال انجام شد.
این باستانشناس با بیان اینکه علاوه بر تپه موسیان، محوطههای دیگری در موسیان شناسایی شده خاطرنشان کرد: کاوشها بر روی محوطه موسیان در پنج ترانشه مختلف به نام اختصاری A تا E صورت گرفت و اطلاعات ارزشمندی از دوران نوسنگی منطقه، معماری و پیکرک، ادوات مفرغی و سفالهای آغاز شهرنشینی به دست آمد.
محمودیان گفت: این یافتهها نشان میدهد تپه موسیان دستکم در دوران استقرارهای اولیه، یکی از مهمترین محوطههای مرکزی در دشت دهلران با تعداد زیادی محوطه اقماری در کنار آن است.
وی افزود: سفالهای به دست آمده از تپه موسیان به صورت سفالهای نخودی با نقشمایههای گوناگون هندسی، گیاهی، حیوانی، انسانی است که به صورت نقشهای سیاه و گاهی قهوهای بر روی سفالها ایجاد شدهاند.
نمونه سفالها
این دانشآموخته باستانشناسی پیش از تاریخ ادامه داد: نکته جالب توجه در مورد سفالهای تپه موسیان بهعنوان یک مرکز بزرگ منطقهای، همگونی سفالهای این تپه با شمار زیادی از محوطههای پیرامونی خود همچون تپه مهر، خزینه و گورستان مرادآباد است.
محمودیان توضیح داد: این موضوع نشان میدهد بخش مهمی از سفالهای مورد استفاده در این محوطه است و یا اینکه بخش مهمی از سفالها در تپه موسیان تولید و به دیگر محوطههای اقماری بازپخش میشدهاند.
وی تشریح کرد: با وجود اطلاعات بسیار ارزشمندی که طی کاوشهای فرانسویان از دل تپه موسیان آشکار شد، تیم فرانسوی کاوشهای دامنهداری را صورت نداد و در هیچکدام از ترانشههای خود در تپه موسیان به خاک بکر نرسید.
محمودیان ادامه داد: کاوشها محدود به همان یافتههای مختلف معماری و سفالی در چند ترانشه باقی ماند البته تپه موسیان در سال ۱۹۶۳م نیز توسط هیئت امریکایی مورد کاوش قرار گرفت.
سفال تپه موسیان با نقش مایههای گیاهی
این محقق باستانشناسی گفت: هیئت آمریکایی با اینکه ۵۰ سانتیمتر بیشتر از هیئت فرانسوی کاوشهای خود را در تپه موسیان ادامه داد ولی همچون هیأت فرانسوی به خاک بکر نرسید.
وی افزود: اما اطلاعات ارزشمندی از فاز موسوم به میمه و سفالهای آن بهدست آمد که به دانش ما در مورد تپه موسیان و جایگاه آن در دوران پیش از تاریخ دهلران افزوده است.