۲۹ مه روز جهانی کوه اورست است

تاریخچه یک صعود حماسی:

انتخاب ۲۹ مه به عنوان روز جهانی اورست، به افتخار صعود تاریخی سر ادموند هیلاری (کوهنورد نیوزلندی) و تنزینگ نورگی (شرپای نپالی) در سال ۱۹۵۳ صورت گرفت. این دو نفر، اولین کسانی بودند که با موفقیت به قله ۸۸۴۸.۸۶ متری (ارتفاع رسمی فعلی) اورست دست یافتند و نام خود را در تاریخ ثبت کردند. این صعود، نقطه عطفی در تاریخ کوهنوردی بود و الهام‌بخش نسل‌های بی‌شماری از کوهنوردان برای رسیدن به قله‌های ناشناخته شد.

پیش از این صعود موفقیت‌آمیز، تلاش‌های زیادی برای فتح اورست صورت گرفته بود که برخی از آن‌ها با فداکاری‌های غم‌انگیز همراه بود. از جمله مشهورترین این تلاش‌ها، صعود نافرجام جرج مالوری و اندرو ایروین در سال ۱۹۲۴ بود که سرنوشت آنها تا سال‌ها در هاله‌ای از ابهام قرار داشت.

اورست: نمادی از چالش و پیروزی:

کوه اورست، که در مرز نپال و تبت قرار دارد، همواره نمادی از جاه‌طلبی، استقامت و تسلیم‌ناپذیری انسان در برابر طبیعت بوده است. صعود به این قله، چالش‌های بی‌شماری از جمله:

ارتفاع بسیار بالا و کمبود اکسیژن: "منطقه مرگ" بالای ۸۰۰۰ متر، جایی است که بدن انسان نمی‌تواند برای مدت طولانی زنده بماند.

دمای بسیار پایین و بادهای شدید: دمای هوا می‌تواند تا منفی ۷۰ درجه سانتی‌گراد کاهش یابد و بادهای با سرعت ۲۸۵ کیلومتر بر ساعت بوزند.

یخچال‌های خطرناک و شکاف‌های عمیق: عبور از یخچال خمبو، یکی از خطرناک‌ترین مراحل صعود است.

خطر سقوط، بهمن و سرمازدگی: این خطرات هر ساله جان کوهنوردان زیادی را می‌گیرد.

ترافیک کوهنوردان: در سال‌های اخیر، افزایش تعداد کوهنوردان در فصول صعود، چالش‌هایی را برای ایمنی و محیط زیست ایجاد کرده است.

با وجود این چالش‌ها، هر ساله صدها کوهنورد از سراسر جهان تلاش می‌کنند تا به بام دنیا برسند و خود را به آزمون بکشند.

اهمیت حفاظت از اورست:

روز جهانی اورست همچنین فرصتی است تا بر اهمیت حفاظت از این اکوسیستم کوهستانی حساس تأکید شود. افزایش تعداد کوهنوردان و گردشگران، آلودگی محیط زیست و تأثیرات تغییرات اقلیمی، چالش‌های جدی را برای بقای این کوه و محیط اطراف آن ایجاد کرده است. مردم محلی شرپا، که نقش حیاتی در صعودها و حفظ منطقه دارند، نیز با تأثیرات این تغییرات مواجه هستند.

تلاش‌هایی برای مدیریت زباله‌ها، حفاظت از منابع طبیعی و ترویج گردشگری پایدار در منطقه اورست در حال انجام است. این روز فرصتی است تا به همه یادآوری شود که با وجود جاه‌طلبی‌های انسانی، احترام به طبیعت و حفظ آن برای نسل‌های آینده، امری ضروری است.