سوسن شریعتی:
دکتر شریعتی جواب منتقدان خود را در کتاب حج داده است
دکتر شریعتی متخصص فقه و کلام نبود، بلکه صرفا خود را یک مسلمان می‌دانست. / از نگاه ایشان مومن کسی‌ست که به ابراهیم بدل شود و بت‌های ذهنی رفتاری و زندگی خویش را فروبشکند.
ایلنا؛ روز گذشته(دوشنبه ۲۲ مهرماه) مراسم معرفی کتاب‌های «حجدر خانه‌موزه علی شریعتی برگزار شد و سوسن شریعتی از اهمیت‌ها ویژگی‌های این کتاب صحبت کرد.
به گزارش ایلنا، سوسن شریعتی درمورد کتاب حج گفت: این کتاب مانند اکثر کتاب‌های دکتر شریعتی، می‌تواند طیف وسیعی از مخاطبان را به خود جذب کند. البته ویژگی‌های فکری ایشان در آثارشان وجود دارد و این نیز از این قاعده استثنا نیست. جهان اندیشه دکتر چندوجهی است، کتاب «حج» هم اینگونه است. البه چندوجهی بودن این تفکرات از طرفی به بروز سوءتفاهم‌ها نیز دامن می‌زند.
وی ضمن بیان این مطلب که آثار شریعتی در دوره‌های مختلف مخاطبان خود را داشته است افزود: کتاب «حج در چهار دهه اخیر به صورت یکنواخت و مدام از سوی مخاطبان خوانده شده و در عین حال کم‌تر دست‌خوش قبض و بسط قرار گرفته. این کتاب برخلاف اکثر آثار دکتر شریعتی که حاصل سخنرانی‌های ایشان بوده، به شکل مکتوب نوشته شده است. به همین دلیل ایشان در نگارش این کتاب وسواس زیادی به خرج داده‌اند.
شریعتی ادامه داد: فرم و ساختار کتاب «حج» برگرفته از مناسک حج است و حالت سفرنامه دارد. این کتاب رساله فقهی نیست، بلکه رساله فکری است که در آن می‌شود دید که چگونه پاسخ منتقدان خود را مبنی بر این داعیه که شریعتی به شعائر و مناسک بی‌اعتناست پاسخی درخور می‌دهد. او یک متخصص فقه و کلام نیست، بلکه صرفا خود را یک مسلمان می‌داند. همچنین رویکردی که در کتاب «حج» دیده می‌شود، به شکل دیگر در کتاب «میعاد با ابراهیم» نیز وجود دارد.
سوسن شریعتی اظهار داشت: به اعتقاد شریعتی حج‌کننده در پایان سفر خود باید علاوه بر تجربه امری معنوی به شناخت و شعور از عشق برسد. زیرا از نگاه ایشان مومن کسی‌ست که به ابراهیم بدل شود و بت‌های ذهنی رفتاری و زندگی خویش را فروبشکند.
وی همچنین تصریح کرد: به اعتقاد شریعتی، تجربه دینی و معنوی تجربه‌ای آزادی‌بخش است و او در کتاب «حج» از طریق چندوجهی کردن رابطه مؤمن با خداوند و همچنین از طریق چندوجهی کردن مناسک حج تعریف‌های معمول و مرسوم از تجربه امر معنوی را به چالش می‌کشد و تصریح می‌کند این‌که مناسکی یک‌بار برای همیشه تعریف شده باشد، صحیح نیست و فرد را به تکرار و عادت می‌کشاند و تأکید دارد که تجربه‌های امر معنوی و دین‌داری باید با شناخت و ادراکی تازه برای مؤمن همراه باشد، همچنان که هر بار که شریعتی به سفر حج می‌رفت، ادراک دیگری از آن تجربه معنوی پیدا می‌کرد
