چه کسی سکان مرکزهنرهای نمایشی را به دست می‌گیرد؟
کورش نریمانی: مدیرکل آینده توان اجرایی داشته باشد
ضعف کارشناسی در تصمیم‌گیری‌ها طی سال‌های اخیر موجب شد خبر چندانی از نسل طلایی نمایش‌نامه نویسان ایران که در سال‌های ۷۰ و اوایل ۸۰ فعالیت می‌کردند، به گوش نرسد.
ایلنا: کورش نریمانی(نویسنده، کارگردان و مدرس دانشگاه)، آشنایی با جامعه‌ی تئاتر کشور و داشتن استقلال رای و عمل را یکی از مهمترین ویژگی‌های مدیر آینده مرکزهنرهای نمایشی عنوان کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نریمانی که پس از کارگردانی نمایش «جن‌گیر» در سال ۸۸ اثر نمایشی جدیدی روی صحنه نیاورده است، در ارتباط با انتخاب مدیر جدید مرکزهنرهای نمایشی گفت: فردی که قرار است به عنوان مدیر برگزیده شود باید مشکلات تئاتر را به خوبی بشناسد و انتخاب فردی از خانواده تئاتر امر مثبتی تلقی می‌شود، به شرط آنکه فرد منتخب از استقلال رای و عمل کافی، همچنین توان اجرای برنامه‌ها برخوردار باشد.
این مدرس به مشکلات ناشی از تغییر مدیران طی سه دهه گذشته اشاره کرد و ادامه داد: تا امروز روال اینگونه بوده که با تغییر مدیر مرکزهنرهای نمایشی هنرمندان باید برادری خود را به مدیر جدید اثبات می‌کردند و کمتر پیش آمده مدیر از قبل شناختی نسبت به جامعه تئاتر شامل دانشجویان تا پیشکسوتان داشته باشد.
نویسنده و کارگردان نمایش «دن کامیلو» اینکه مدیر جدید چه اندازه اجازه کار کردن دارد امر بسیار مهمی است، اظهار داشت: طی چندسال اخیر هرگاه نامی از مرکزهنرهای نمایشی به میان می‌آمد نام معاون هنری هم به دنبال آن بود، گویی یک امپراطوری تشکیل شد که فردی از راس آن تصمیم‌ها را اتخاذ می‌کند. هنرمند یا باید طبق نظرات و خواسته‌های عموما اشتباه آقای مدیر هنری گوش می‌سپرد یا خانه نشینی را انتخاب می‌کرد.
وی ادامه داد: هرگاه شما قصد برقراری دیالوگ با مرکزهنرهای نمایشی را داشتید این احساس برایتان به وجود می‌آمد که کار بیهوده‌ای است و مذاکره باید با مقامات بالاتر از مدیرمرکز صورت بگیرد.
نریمانی ضمن دشوار دانستن شرایط امروز تئاتر ایران، داشتن قدرت تصمیم‌گیری و عمل کردن به برنامه‌ها در مدیر آینده را نکته بسیار مهم عنوان کرد و گفت: احتمالا افراد به سختی پست مدیریت مرکزهنرهای نمایشی را بپذیرند و از این بابت حق دارند، چراکه با مشکلات زیادی مواجه است. کسی که قرار است سکان هدایت مرکز را به دست بگیرد باید به این نکته توجه کند که در صورت داشتن استقلال رای آیا امکانات و قدرت اجرایی کردن برنامه‌ها را در دست دارد یا خیر.
وی با تاکید بر اینکه فعلا نمی‌توان بر مبنای شنیده‌ها در خصوص مدیر احتمالی آینده سخن گفت، بیان کرد: ضعف کارشناسی در تصمیم‌گیری‌ها طی سال‌های اخیر موجب شد خبر چندانی از نسل طلایی نمایش‌نامه نویسان ایران که در سال‌های ۷۰ و اوایل ۸۰ فعالیت می‌کردند به گوش نرسد. همچنین کارگردان‌های خوش‌نام تئاتر که آثار آن‌ها با استقبال منتقدان و مخاطبان مواجه می‌شد از صحنه اجرا فاصله گرفتند و گوشه نشین شدند.
این هنرمند با اشاره به مشکلات سر راه مدیر آینده تصریح کرد: زیرساخت‌ها فراهم نیست و از طرفی نتوانستیم درست به تئاتر خصوصی نزدیک شویم. دخالت‌های گاه و بیگاه نهادهای فرهنگی موازی یکی از عوامل سد راه توسعه زیرساخت‌ها و خصوصی‌سازی تئاتر در این سال‌ها بوده که مدیر فرهنگی برای مواجه شدن با این روند باید آزادی عمل داشته باشد.
وی افزود: اگر مدیر خارج از جریان تئاتر کشور باشد تا بخواهد با این مسائل آشنایی پیدا کند، کار از کار گذشته و زمان مدیریت به پایان می‌رسد. به همین دلیل بعید می‌دانم مدیر فعلی بتواند از عملکردهای قبل خود کاملا دفاع کنند، چون بعد از گذشت چندسال امروز با نتیجه تصمیم‌گیری‌های خود مواجه شدند و نقاط ضعف را شناختند.
نریمانی در پایان گفت: برگزاری نخستین دوره جشنواره سراسری نمایش‌نامه نویسی زیر نظر بنیاد ادبیات نمایشی و مشکلاتی که پیش آمد مشتی نمونه خروارها تصمیم‌گیری غلط مسئولان تئاتر کشور بود.
