الهام پاوهنژاد به شرایط متقاضیان شرکت در جشنواره تئاتر فجر اعتراض کرد

مسئولین محترم! آیا وقت آن نرسیده که این نمایش تحقیرآمیز را تمام کنید، پرده را بکشید و چراغها را خاموش کنید هرچند برای مدتی کوتاه، اما به بازسازی این بنای قدیمی رو به اضمحلال و ویرانی بیاندیشید؟
ایلنا: الهام پاوهنژاد(بازیگر) در نامهای خطاب به مسئولان و سیاستگذاران هنری کشور نسبت به شرایط سخت به وجود آمده برای گروههای متقاضی شرکت کننده در جشنواره تئاتر فجر و از بین رفتن تضمین اجرای عمومی آثار شرکت کننده در جشنواره اعتراض کرد و خواستار رسیدگی مدیران ارشد هنری به وضعیت دستمزد و اجرای عمومی نمایشهای شرکت کننده در جشنواره شد.
به گزارش ایلنا، متن نامه الهام پاوهنژاد به این شرح است:
اواخر فروردین: فراخوان متون نمایشی برای جشنواره بین المللی تاتر فجر
من / ما
به سنت چند سال اخیر در جستجوی متن با شرایط خاص و تعیین و اعلام رسمی شده درچهار نسخه!
مرداد و شهریور: اعلام اسامی متون پذیرفته شده و گاهی مشروط
من / ما
یا ناکام و عصبی از این انتظار میشویم یا باید کفش و عصای آهنین برداشته پیش به سوی انتخاب گروه و تمرین.
سالیانی است که یافتن متنی برای اجرا دردسری کمتر از ساخت فیلم و مسائل تولیدی آن ندارد… بخصوص یافتن بازیگر دلخواه و مناسب برای نقش… پس از ناکامی از رسیدن به کاندیدهای اولیه بالاخره با لطف دوستان کار به تمرین میرسد آن هم باز به مدد مکانهای شخصی یا اجارهای.
آبان / آذر: بازبینی اولیه
من / ما
یا شرمنده و سرخورده از دوستانی که دست کم دو ماه بیدستمزد کار کردند یا چنانچه خوش اقبال باشیم پس از مدتی به بازبینی نهایی قبل اجرای جشنواره فجرمی رسیم و لازم به ذکر است هم چنان با هیچ بودجه و دستمزدی برای عوامل. تنها. کمک هزینهای در حد شوخی برای راه اندازی و اجرای اثر از سوی مسئولین پرداخت میشود که تا حدی خرج لباس و دکور و شبه بروشوری را تامین میکند و همهٔ گروه اجرایی چشم به راه فراخوان مجدد کارگردان میمانند تا چه زمانی مجددا و اینبار برای اجرای عموم حاضر شده و حق کاری خود را دریافت کنند و البته آن هم در اقساط و…
بیتعارف و صادق که باشیم تا چند سال پیش انگیزه اصلی حضور گروهها در جشنواره تضمین اجرای عمومی و در اولویت نوبت سالنهای مورد نظر قرار گرفتن بود. به جز گروههایی که اجرایشان یا ماه قبل جشنواره بود که دو اجرای آخر متصل به افتتاح جشنواره یا افتتاح اجرایشان با اختتامیه جشنواره. اینک به لطف کمی بیش از پیش بودجه و سیاست گذاریهایی که نمیدانیم برای اهالی تاتر چرا روز به روز دریغ از دیروز میشود این ضمانت هم از بین رفته.
طرح سوال:
چقدر هستند عوامل اجرایی و به خصوص بازیگران که قاعدتا کمتر میتوانند همزمان در چند اجرا باشند(بماند که در سالهای پیش با فشار و سختی و حتی پایین آمدن کیفیت بازی به دلیل همزمانیها و تولیدی شدن بازیگر به علت امرار معاش این اتفاق میسر شد!) حاضرند نزدیک به پنج ماه بدون حق طبیعی و انسانی و حرفهای خود یعنی دریافت دستمزد کار کنند و در تمام این ماهها دعا گو که اجرا به غایت برسد و حقشان ادا شود؟
پیشنهاد:
مسئولین محترم! آیا وقت آن نرسیده که این نمایش تحقیرآمیز را تمام کنید، پرده را بکشید و چراغها را خاموش کنید هرچند برای مدتی کوتاه، اما به بازسازی این بنای قدیمی رو به اضمحلال و ویرانی بیاندیشید؟