سفیر پیشین ایران در لبنان در گفت‌وگو با ایلنا:
پذیرش سریع آتش‌بس از سوی نتانیاهو، واکنشی بسیار نادر بود/ سوال اصلی این است که چرا اسرائیل ۴۸ ساعت دوام نیاورد؟
پاسخ کوبنده مقاومت فلسطین به تل‌آویو نوعی توازن عملیاتی در میدان را به تصویر کشید اما باید دید که آیا مخالفان نخست‌وزیر او را در داخل اسرائیل راحت می‌گذارند یا خیر.
«احمد دستمالچیان» سفیر پیشین ایران در لبنان در تشریح ابعاد و دلایل پذیرش آتش‌بس از سوی رژیم صهیونیستی و مقاومت فلسطین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: تحرک‌هایی که طی چند روز اخیر در نوار غزه اتفاق افتاد یک واقعه کاملاً معمول بود و به تبع واکنش مقاومت فلسطین هم در مواجهه با این اقدام یک موضوع جدید به حساب نمی‌آید؛ به صورتی که بر اساس عرف نظامی و امنیتی در تمام دنیا هر کدام از طرفین که به دیگری تعرض کند، بدون تردید طرف مقابل جواب آن را خواهد داد و این موضوع قدمتی به اندازه تاریخ دارد. آنچه در مورد درگیری‌های اخیر بیش از هر چیز دیگر مهم جلوه می‌کند این است که کابینه نتانیاهو سراسیمه تشکیل جلسه داد تا بتواند اوضاع را به هر صورتی که شده به نفع خود رقم بزند. در این جلسه نتانیاهو عملاً اعلام کرد که شدت عمل علیه مقاومت فلسطین افزایش پیدا خواهد کرد و بدون تردید حماس و سایر طیف‌ها این سخنان را رصد کرده‌اند.
وی ادامه داد: رصد سخنان نتانیاهو آن هم توسط مقاومت فلسطین تنها یک امر رسانه‌ای معمول نیست بلکه اشراف به اظهارات دقیقاً آرایش مقاومت فلسطین را تعیین و تشکیل می‌دهد. از این منظر شلیک راکت‌های مقاومت به مواضع اسرائیل دقیقاً نشان از پاسخگویی این جریان به اسرائیل است و حتی به نظر می‌رسد نتانیاهو در ساعات اولیه به دلیل مسائل داخلی تصمیم هیجانی گرفت و به دلیل اینکه از جناح مخالف زیر فشار بود سخنان تندی را به زبان آورد. واقعیت این است که پاسخ مقاومت فلسطین به اسرائیل اصلی‌ترین دلیل آتش‌بس و پذیرش آن از سوی تل‌آویو و شخص نتانیاهو بود. او بدون اخذ امتیار جدی تن به آتش‌بس داد و همین موضوع به خوبی نشان می‌دهد که اسرائیل و به خصوص شخص نتانیاهو زمین بازی را واگذار کرده است.
این تحلیلگر مسائل منطقه با بیان اینکه برای دومین بار است که اسرائیل در اولین ساعات منازعه نظامی اقدام به عقب‌نشینی می‌کند، گفت: در سالیان گذشته شاهد بودیم زمانی که اقدامی علیه اسرائیل از ناحیه مقاومت فلسطین صورت می‌گرفت، تل‌آویو بدون اعتنا به واکنش جامعه ملل و وخامت وضعیت و حیات غیر نظامی‌ها، بی وقفه مناطق اشغالی را مورد هدف قرار می‌داد اما اکنون این موضوع بسیار متفاوت شده است. به عنوان مثال قبل از انتخابات زودهنگام کنست شاهد درگیری دو روزه میان اسرائیل و حماس بودیم اما این روند تنها دو روز دوام آورد و نتانیاهو آتش‌بس را پذیرفت. در وضعیت کنونی هم که کمتر از ۴۸ ساعت درگیری‌ها ادامه داشت شاهد تکرار عقب‌نشینی نتانیاهو بودیم و نهایتاً تسلیم شد. این وضعیت به خوبی نشان می‌دهد که نیروهای رژیم صهیونیستی علیرغم مانورهای رسانه‌ای و تبلیغاتی که در چند دهه اخیر صورت داده‌اند، بسیار ضربه‌پذیر و ضعیف شده‌اند.
دستمالچیان افزود: در سال ۲۰۰۶ شاهد جنگ ۳۳ روزه میان اسرائیل و حزب‌الله لبنان بودیم که برای آنها که به دنبال غلبه بر مقاومت لبنان بودند، نهایتاً عقب‌نشینی ارتش تا دندان مسلح تل‌آویو رقم خورد که نتایج میدانی، سیاسی، امنیتی و تبلیغاتی بسیار منفی برای آنها در بر داشت. اکنون هم اسرائیل به دنبال آن است تا این روند را علیه غزه به کار ببندد اما نتیجه آن دقیقاً همانند سال ۲۰۰۶ به ضرر آنها تمام شد. این مولفه‌ها به خوبی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی نمی‌تواند تعیین کننده اول یا تحمیل کننده آخرِ معادلات و اراده خود باشد. تاریخ ثابت کرده تل‌آویو برای تامین منافع و همچنین تثبیت نیازهای خود دست به انواع و اقسام جنایات می‌زند اما در وضعیت کنونی توان منطقه‌ای برای اقدام علیه این حجم از پاسخ‌های مقاومت فلسطین را ندارد؛ چراکه تحلیلگران اسرائیل خودشان به صورت علنی و در قالب مقاله‌ها و مصاحبه‌های جداگانه اعلام کرده‌اند که عکس‌العمل حماس بسیار گسترده بوده که نهایتاً عقب‌نشینی اسرائیل را به تصویر کشیده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اسرائیل پس از هر پاسخی که از سوی مقاومت فلسطین دریافت می‌کند، به هر بهانه‌ای اقدام به عقب‌نشینی می‌کند اما آنچه مشخص است این خواهد بود که پیکره سپر دفاعی تل‌آویو و همچنین توان مقابله با مقاومت فلسطین بسیار کمتر از گذشته شده است. پذیرش آتش‌بس اخیر از سوی تل‌آویو برای بسیاری از مفسران نظامی و امنیتی تعجب‌برانگیز است اما بحث اصلی این است که درگیری میان دو طرف در وضعیت کنونی به توازن رسیده؛ باید متوجه بود که «حمله و پاسخ آن» یک فرآیند دو جانبه است و زمانی که دو طرف تلفات یا خساراتی را به یکدیگر تحمیل کردند، دیگر لازم به ادامه آن نیست. لذا در شرایط فعلی این توازن میان مقاومت فلسطین و اسرائیل برقرار شد اما اصل مطلب عقب‌نشینی بسیار سریع تل‌آویو است که مهمترین بخش این پرونده به حساب می‌آید.
