حسینی در گفت‌وگو با ایلنا بررسی کرد:
دلایل سفر یک هفته‌ای «تیلرسون» به حاشیه خلیج فارس/ منشاء اختلاف ترامپ با دستگاه دیپلماسی
سفر یک هفته‌ای وزیر خارجه آمریکا به منطقه به نوعی برای ترمیم شکاف میان واشنگتن و اتحاد عربی شکل گرفت که منشاء آن تنش میان قطر و عربستان است.
«دیاکو حسینی» کارشناس مسائل آمریکا در تشریح دلایل سفر یک هفته‌ای وزیر خارجه آمریکا به کشورهای حاشیه خلیج فارس در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: در حالت فعلی به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها در مورد داعش و توازن قوا در منطقه نگران هستند، از این منظر شاهد شکل‌گیری تقلای جدید آنها در خصوص منطقه و تحکیم و ترمیم روابط خود با کشورهای عربی هستیم. به عبارتی دیگر شاهد رقابت جدی میان آمریکا و متحدانش با ایران، روسیه و هم‌پیمانانش هستیم. حتی در مورد شکست داعش در عراق و سوریه و در فاز بعدی اینکه کدام کشور نقش پر رنگ‌تری را در فرآیندهای سیاسی پرونده سوریه خواهد داشت هم شاهد فعال‌تر شدن ایالات متحده هستیم.
وی ادامه داد: با نگاهی به پرونده عراق، خصوصاً فراز و فرودهایی میدانی و سیاسی که اخیرا در این کشور صورت گرفته، به این مفهوم دست پیدا می‌کنیم که آمریکایی‌ها نگران روند فعلی هستند؛ به گونه‌ای که واشنگتن به دنبال افزایش فاصله میان تهران و بغداد است. در امتداد این وضعیت ایالات متحده به دنبال سناریوی مکمل یعنی ترمیم روابط با کشورهای عربی است. باید توجه داشت که مسائل دیگری همچون شکاف میان قطر و عربستان و همچنین اختلاف نظر شورای همکاری خلیج فارس در مورد بحران یمن نشان می‌دهد که آمریکا در صدد است تا بتواند نقش میانجی را برای بهبود وضعیت مذکور ایفاء کند.
نکته قابل تامل این است که حمایت‌های ترامپ از اتحاد عربی تا به امروز کارایی نداشته و نتوانسته آنگونه که باید معادلات را تغییر دهد؛ لذا سفر یک هفته‌ای تیلرسون به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و در راس آن عربستان سعودی نشان می‌دهد که ایالات متحده به دنبال تحکیم روابط خود و ترمیم جراحات حاصل از اختلاف‌ها در کشورهای عربی علیه ایران و به نفع خود است.
این عضو ارشد مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری با اشاره به اخبار و تحلیل‌های منتشر شده در خصوص ابعاد گوناگون اختلاف ترامپ و تیلرسون بیان کرد: درون‌مایه اختلاف میان تیلرسون و ترامپ در خط مشی سیاست خارجی نیست؛ چون در واقع مطلقا در دولت ترامپ، سیاست خارجی در معنای کلاسیک آن وجود ندارد. درون مایه اختلاف آنها در انتخاب میان هرج و مرج و یک نظم حداقلی است. ترامپ به دنبال فقدان بینش استراتژیک به نماد و پیش برنده هرج و مرج در سیاست خارجی آمریکا تبدیل شده است و تیلرسون در راس وزارت امور خارجه آمریکا شکلی از نظم حداقلی که وزارت تحت امر او تعقیب می کند را پیگیری می کند. درست است که تیلرسون به عنوان وزیر امور خارجه ایالات متحده، سابقه وزین و درخشانی در عرصه سیاست خارجی ندارد اما باید توجه داشت که بدنه وزارت خارجه همانند وی نیست؛ از این منظر وزیر خارجه آمریکا توسط بدنه دستگاه دیپلماسی جهت‌دهی می‌شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: باید توجه شود که وضعیت پرونده منطقه غرب‌آسیا با سایر پرونده‌هایی که توسط ایالات متحده پیگیری می‌شود کاملاً متفاوت است؛ به صورتی که در پرونده‌های منطقه‌ای مانند عراق، سوریه و حتی افغانستان نقش پنتاگون بیش از پیش پر رنگ جلوه می‌کند و از این منظر باید بگوییم که سیاست‌خارجی ایالات متحده بسته به مناطق مختلف از منطق های متنوعی پیروی می کند. سیاست خارجی امریکا در منطقه موسوم به خاورمیانه عمدتاً در میدان و توسط فرماندهان نظامی و مستقر آمریکا و الزامات تشخیص داده شده توسط آنها در منطقه پیش می رود و احتمالا کمترین تاثیر را از آشفتگی موجود در واشنگتن می پذیرد. این مسئله باعث ثبات نسبی سیاست‌های خاورمیانه‌ای و میدانی آمریکا در حوزه‌های درگیری از سوریه تا یمن شده است.
