مصدق پور در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد:
دلایل آغاز عملیات زمینی اسرائیل برای اشغال غزه/ لزوم کنشگری جهانی برای مهار تل‌آویو
کارشناس مسائل منطقه گفت: تحلیل‌ها نشان می‌دهد که اسرائیل از عهدهٔ مدیریت فیزیکی و بازسازی گستردهٔ سرزمینی به وسعت غزه برنخواهد آمد.
مصدق مصدق پور، کارشناس مسائل منطقه در تشریح ابعاد و دلایل آغاز عملیات اشغال غزه توسط اسرائیل در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: از چند ماه پیش تلاش‌هایی برای رسیدن به توافق آتش‌بس جریان داشته است، اما نتانیاهو همواره با دو روش به این تلاش‌ها پاسخ داده؛ اول، ادامه فشار نظامی تا فرصت هر توافقی را بسوزاند و دوم، استفاده از جنگ و ادامه جنایت برای تأمین منافع شخصی‌اش. برای او تنها از راه جنگ و تداوم خشونت است که می‌تواند منافع سیاسی‌اش را تأمین کند؛ لذا اگر به توافق برسد، این را به‌مثابه شکست در برابر حماس خواهد دانست و این شکست به زیان آینده سیاسی او خواهد بود و حالا ترجیح می‌دهد مانع توافق شود. در طول دور مذاکره، فشارهای نظامی گسترده‌ای را از سوی او و ارتش صهیونیستی شاهد بودیم؛ به گونه‌ای که عملیات‌های مختلف، کارزارهای گرسنگی و نگه داشتن مردم فلسطین در شرایط غیرانسانی که منجر به مرگ صدها نفر، به‌ویژه کودکان، از اثر سوءتغذیه شده را در دستور کار قرار دادند.
وی ادامه داد: این روش همچنین برای فشار آوردن بر مقاومت فلسطینی طراحی شده بود تا آن‌ها در مذاکرات عقب‌نشینی کنند. البته هیئت مذاکره‌کننده مقاومت چند بار انعطاف نشان داد، اما واکنش نتانیاهو و حتی نماینده‌هایی مانند استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ به خاورمیانه اجازه سامان یافتن مذاکرات را ندادند و حتی هیئت اسرائیلی چند بار مذاکرات را ترک کرد. این وضعیت در داخل سرزمین‌های اشغالی نیز به کشمکش و درگیری داخلی انجامید و در نهایت کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی با طرح عملیات نظامی موافقت کرد. هدف اعلامی این عملیات «کنترل شهر غزه» عنوان شد، هرچند برخی اکنون از «اشغال» سخن می‌گویند. این تصمیم شاید پاسخی به فشارهای خارجی، از جمله فشار آمریکایی‌ها، بوده؛ با این حال، حتی مداخلات بایدن هم در آن دوران نیز مانع حمله‌های نتانیاهو نشد. پس از دوره گرسنگی دادن به دو میلیون فلسطینی در غزه، اکنون حملاتِ سیستماتیک برای تهاجم به داخل غزه تشدید شده است؛ آنچه ابتدا «کنترل» نامیده می‌شد، حالا برخی آن را به‌صورت آشکار «اشغال» توصیف می‌کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: تصاویر و گزارش‌های مخابره‌شده از داخل غزه، که به‌صورت حرفه‌ای پوشش داده می‌شوند، برای رژیم و نتانیاهو خوشایند نبود و حتی حملات به خبرنگاران تشدید شد و تعدادی از تیم‌های خبری هدف قرار گرفتند. متأسفانه بسیاری از کشورهای جهان در برابر این تکبر و ظلم نتانیاهو سکوت کرده‌اند و معلوم نیست تا چه زمانی این سکوت ادامه خواهد داشت. طرحی که اینک دنبال می‌شود تاکنون حدود ۷۰ درصد شهر غزه را تخریب کرده؛ ده‌ها هزار غیرنظامی شهید شده‌اند؛ بیمارستان‌ها، مساجد، دانشگاه‌ها و زیرساخت‌ها ویران شده‌اند. با وجود همهٔ این مسائل، نتانیاهو نتوانست به آن پیروزی که از آن سخن می‌گفت، دست یابد و مقاومت از بین نرفته، سلاح‌هایش پابرجاست و اسرای فلسطینی آزاد نشده‌اند. بنابراین او همچنان به حملات ادامه می‌دهد و می‌گوید که این اقدام ممکن است شش ماه طول بکشد. دولت نیز در کنار اقدامات نظامی، در حال تقویت توان نظامی خود است و اخیراً وزیر امنیت داخلی اختیاراتی برای فراخوانی حدود ۴۳۰ هزار نیروی ذخیره دریافت کرده است تا دامنه جنگ و کنترل در نوار غزه گسترش یابد.
وی افزود: اگرچه برخی این عملیات را سرنوشت‌ساز و تاریخی می‌دانند، اما بسیاری از مقامات نظامی و تحلیلگران اسرائیلی نگران اثربخشی و پیامدهای اشغال کامل هستند. آن‌ها این اقدام را نوعی مانور سیاسیِ رهبری‌شده از سوی نتانیاهو برای کسب زمان می‌پندارند؛ به‌خصوص در شرایطی که فشارهای بین‌المللی و داخلی افزایش یافته و هشدارهای اقتصادی در مورد هزینه‌های ده‌ها میلیاردی اشغال مطرح شده است. اشغال طولانی‌مدت پیامدهای قانونی و بین‌المللی هم به‌دنبال خواهد داشت و تبعات آن فقط متوجه تصمیم‌گیران نخواهد بود بلکه زندگی روزمره شهروندان اسرائیل نیز از نظر هزینه‌های زندگی، جابه‌جایی و سفر متأثر خواهد شد. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که اسرائیل از عهدهٔ مدیریت فیزیکی و بازسازی گستردهٔ سرزمینی به این وسعت برنخواهد آمد؛ چراکه تأمین غذا، بازسازی و مدیریت یک جمعیت عظیم و ویران‌شده نیازمند امکانات و منابعی است که در اختیارشان نیست. ورود گستردهٔ نیروها نیز موجب واکنش شدید مقاومت خواهد شد؛ مقاومت خود را آماده می‌کند و ممکن است در برابر نیروهای واردشده تلفات و مشکلات گسترده‌ای برای ارتش و حتی برای جامعهٔ اسرائیل ایجاد کند. برخی مقامات نظامی اسرائیل هم هشدار داده‌اند که تراکم بالای جمعیت و نبود امکان تخلیه انسانیِ نزدیک به یک میلیون نفر، موجب فرسایش نیروها، افزایش زخمی‌ها و تضعیف مشروعیت خواهد شد.
مصدق پور در پایان خاطرنشان کرد: این اختلاف‌نظرها و نگرانی‌ها شکاف بزرگی درون ساختار سیاسی و نظامی اسرائیل ایجاد کرده است؛ نخست فشارهای آمریکایی و بین‌المللی است و دوم مشکلات در بسیج نیروهای ذخیره، که بسیاری از فراخوان‌ها پاسخی نگرفته‌اند یا واکنشِ ضعیفی نشان داده‌اند. خلاصه اینکه، طرحِ «کنترل» یا «اشغال» غزه کار بسیار دشواری است. به‌نظر می‌رسد نتانیاهو به‌دنبال طولانی کردن جنگ و تلاش برای آواره‌سازی ساکنان غزه است، اما این راهبرد عملاً ناکام خواهد ماند. در عوض، یک جنبش جهانی اعتراض و فشار بین‌المللی گسترده می‌تواند ابزار مؤثری برای متوقف‌کردن کشتار و اعمال فشار بر اشغالگران باشد؛ به گونه‌ای که آمریکا و دیگر کشورها باید فشارشان را افزون کنند و کشورهای منطقه نیز کمک بیشتری ارائه دهند تا نتانیاهو نتواند بر مقاومت فلسطینی غلبه کند یا با زور اسرا را بازگرداند و پیروزی مطلقی کسب کند.
