شعیب بهمن در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد:
۳ هدف پوتین از سفر به چین
نگاه اروپا و آمریکا به مناسبات پکن و مسکو
کارشناس مسائل روسیه گفت: اگرچه نگاه کلی هر دو سوی آتلانتیک نسبت به روابط روسیه و چین منفی است، اما آمریکا بیشتر تمرکز خصومت خود را بر چین گذاشته و اروپا اولویت را بر مقابله با روسیه قرار داده است.
شعیب بهمن، کارشناس مسائل روسیه در تشریح دلایل و ابعاد سفر ولادیمیر پوتین به چین در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: سفر رئیس‌جمهوری روسیه به چین را می‌توان دارای سه هدف اصلی دانست. نخستین هدف، توسعه و تقویت مناسبات دوجانبه بین دو کشور است. در سال‌های اخیر روابط مسکو و پکن به‌شدت تقویت شده و به‌ویژه پس از جنگ اوکراین و بسته شدن مسیرهای تجاری روسیه با غرب، همکاری‌های دو طرف ابعاد گسترده‌تری یافته است. بنابراین بخشی از این سفر به تعمیق مناسبات و همکاری‌های استراتژیک میان دو کشور اختصاص دارد.
وی ادامه داد: هدف دوم این سفر، شرکت رئیس‌جمهوری روسیه در مراسم هشتادمین سالگرد پیروزی چین بر ژاپن در جنگ جهانی دوم است. این موضوع علاوه بر اهمیت تاریخی برای چینی‌ها، در شرایط امروز شرق آسیا نیز اهمیت ویژه‌ای دارد؛ زیرا ایالات متحده در سال‌های اخیر تلاش کرده است بلوک ضدچینی (و به شکل غیرمستقیم ضدروسی) در شرق آسیا ایجاد کند. کشورهایی همچون ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، نیوزیلند، فیلیپین و برخی دیگر در این چارچوب اتحاد خود را با واشنگتن گسترش داده‌اند. حتی بحث‌هایی درباره احتمال پیوستن این کشورها به ناتو یا ایجاد سازوکاری مشابه در شرق آسیا مطرح شده است. بنابراین حضور پوتین در این مراسم علاوه بر جنبه نمادین تاریخی، پیامی سیاسی و ژئوپلیتیکی نیز به غرب ارسال می‌کند؛ پیامی مبنی بر نزدیکی و اتحاد مسکو و پکن که می‌تواند بر معادلات امنیتی منطقه شرق آسیا تأثیرگذار باشد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: سومین هدف سفر پوتین به چین، شرکت در اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در شهر تیانجین است. این سازمان طی سال‌های گذشته به دلیل رویکردها و همکاری‌هایش از سوی غرب با عنوان «ناتوی شرق» شناخته شده است، هرچند روسیه و به‌ویژه چین مایل نیستند چنین برچسبی به آن زده شود. با این حال برداشت غرب این است که شانگهای یک سازوکار امنیتی علیه غرب است. حضور مستقیم پوتین در این اجلاس، به‌ویژه در شرایط تشدید تنش‌های بین‌المللی، اهمیت مضاعفی دارد و می‌تواند پیام‌های خاص خود را برای غرب و متحدانش به همراه داشته باشد.
وی افزود: در این راستا باید توجه داشت که نگاه آمریکا و اروپا به این سفر، همانند گذشته، مثبت نیست. تعاملات رو به گسترش روسیه و چین همواره با سوءظن و تردید از سوی غرب نگریسته شده و تلاش‌های فراوانی برای جلوگیری از تعمیق این روابط صورت گرفته است. ابعاد روابط دو کشور فراتر از همکاری‌های اقتصادی بوده و حوزه‌های امنیتی، نظامی، فناوری‌های نوین و حتی همکاری‌های فضایی را نیز شامل می‌شود؛ امری که برای آمریکا و اروپا خوشایند نیست و در تضاد با منافع آنها ارزیابی می‌شود.
شعیب بهمن در پایان خاطرنشان کرد: با این حال، میان ایالات متحده و اروپا در قبال روسیه و چین اختلاف دیدگاه وجود دارد. ترامپ تمایل خود را به بهبود روابط با روسیه و پایان جنگ اوکراین نشان داده، در حالی که ضدیت با چین را تشدید کرده است. در مقابل، کشورهای اروپایی بر این باورند که باید به چین نزدیک‌تر شوند و در عین حال با تهدیدهای روسیه مقابله کنند. بنابراین اگرچه نگاه کلی هر دو سوی آتلانتیک نسبت به روابط روسیه و چین منفی است، اما این تفاوت رویکرد باعث شده است که آمریکا بیشتر تمرکز خصومت خود را بر چین بگذارد و اروپا اولویت را بر مقابله با روسیه قرار دهد، در حالی که همکاری‌های اقتصادی با پکن را همچنان حفظ می‌کنند.
