افشار سلیمانی در گفت‌وگو با ایلنا:
آنکارا منافعش در کاراکاس را مشخص کرده است/سیاست خارجی ترکیه بر مبنای «مرغ یک پا دارد» پیش نمی‌رود
انتخاب ترکیه توسط مادورو کاملاً هوشمندانه بود، چراکه آنکارا علاوه بر عضویت در ناتو هم با غرب و هم با روسیه بر سر اوکراین و سایر پرونده‌های منطقه‌ای (به خصوص سوریه) ارتباط تنگاتنگی دارد.
«افشار سلیمانی» سفیر پیشین ایران در آذربایجان با اشاره به سفر رئیس جمهوری ونزوئلا به ترکیه در تشریح سیاست کاراکاس در قبال آنکارا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: نیکولاس مادورو نشان داده علیرغم صحبت‌هایی که علیه امپریالیسم و سرمایه‌داری می‌زند، اما به سمتی رفته که می‌خواهد یک توازن مشخص میان اردوگاه غرب و شرق ایجاد کند. معتقدم که او در سالیان قبل توانسته تجربه کافی حکمرانی را با توجه به درگیری‌های داخلی و خارجی مربوط به کشورش کسب کند اما باید توجه داشت که در کاخ‌سفید هم دیگر دونالد ترامپ حضور ندارد. اینکه ما می‌بینیم دولت بایدن برخلاف دولت ترامپ، ونزوئلا را در فهرست تحریم‌های خود قرار نداده یا با آن مماشات می‌کند و منافذی برای تنفس اقتصادی ونزوئلا باز کرده، نشان می‌دهد که اوضاع آنگونه که ما فکر می‌کنیم پیش نمی‌رود.
وی ادامه داد: در اخبار ماه‌های گذشته به وضوح دیدیم که هیأت آمریکایی به ونزوئلا رفت و در مورد معافیت‌های فروش نفت با آنها به گفت‌وگو نشست که ستون فقرات تمامی این رفت‌و‌آمدهای دیپلماتیک را باید جنگ اوکراین دانست. به هر ترتیب چراغ سبز فعلی آمریکا تا حد زیادی به نفع اقتصاد ونزوئلا روشن شده است اما باید توجه کرد که در نظام بین‌الملل شرط اول تامین منافع ملی است، نه اینکه بخواهیم به صورت رادیکال رفتار کنیم. اگر بحث فضای فروش نفت پس از بحران اوکراین را مبدأ تحلیل خود قراردهیم به نظر می‌رسد که ونزوئلا به سمت فروش نفت خود رفته و به دنبال اداره اقتصاد کشور است.
وی گفت: اینکه ونزوئلا در اجلاس کالیفرنیا (لس‌آنجلس) دعوت نمی‌شود باید آن را یک بحث تاکتیکی از سوی تیم بایدن قلمداد کنیم. واقعیت این است که دولت بایدن از یک سو برای فروش نفت ونزوئلا چراغ سبز نشان می‌دهد و در جای دیگر برای ساکت کردن مخالفان سیاسی خود در داخل از وی برای شرکت در نشست کشورهای آمریکای لاتین دعوت نمی‌کند.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: مادورو هم از عدم حضورش در آمریکا به نفع خود استفاده کرد و به الجزایر، ترکیه و ایران سفر کرد. اینکه ما بگوییم مادورو در پاسخ به عدم دعوتش در نشست کالیفرنیا راهی الجزایر، ترکیه و ایران شده است تحلیل درست به حساب نمی‌آید؛ چراکه این تحلیل را باید یک نگاه بچه‌گانه به سیاست بین‌الملل دانست. کسانی که چشم‌اندازها و پیچیدگی‌های نظام بین‌الملل را درک می‌کنند به خوبی می‌فهمند که مادورو به دنبال دیدار با مقامات آمریکا بوده و اساساً با آنها روابط خود را برقرار کرده است. به همین دلیل نمی‌توان گفت که او برای دهن‌کجی به واشنگتن راهی این سه کشور شده، چرا که در وهله اول آمریکا به کاراکاس اجازه فروش نفت داده و از سوی دیگر مادورو صرفا به دنبال ایجاد توازن در سیاست خارجی خود است.
سلیمانی افزود: در مورد سفر رئیس جمهوری ونزوئلا به ترکیه هم باید دانست که آنکارا کشور عضو ناتو است به نوعی یک شریک استراتژیک برای آمریکا به حساب می‌آید. بر این اساس انتخاب ترکیه توسط مادورو کاملاً هوشمندانه بود؛ چراکه آنکارا هم با غرب کار می‌کند و هم با روسیه برسر اوکراین و سایر پرونده‌های منطقه‌ای (به خصوص سوریه) ارتباط تنگاتنگی دارد. از سوی دیگر او با ایران هم وارد رابطه می‌شود و در حال مخابره این پیام خود به داخل و خارج از ونزوئلا است که سیاست خارجی همه جانبه را در دستور کار قرار داده است.
وی خاطرنشان کرد: توجه داشته باشید روابط ترکیه و آمریکا هم در حال پوست‌اندازی است و به همین دلیل ایالات متحده در بسیاری از پرونده‌ها به ترکیه نیاز دارد. بر این اساس معتقدم سیاست‌خارجی ترکیه همانند سیاست خارجی ما نخواهد بود؛ چراکه آنها دائما با رفتارشان اعلام نمی‌کنند که «مرغ، یک پا دارد». در این بین اردوغان هم از مناسباتی که امروز با دنیا برقرار کرده در اثنای انتخابات ۲۰۲۳ به نفع خودش استفاده می‌کند و برای ترکیه هم روابط با ونزوئلا به شدت مهم است؛ چراکه آنکارا در کاراکاس علاوه بر منافع سیاسی، منافع اقتصادی زیادی دارد و به همین دلیل بحث ارتباط با ونزوئلا برای آنکارا و حتی حزب حاکم بسیار مهم است و عملاً منافعشان در کاراکاس را مشخص کرده است.
