دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان:
اعلام جنگ نظامیان سابق علیه طالبان خروجی تبلیغاتی دارد/ تا زمانی که طالبان حکومت‌داری و مدنیت را فرا نگیرد، افغانستان درست نمی‌شود
دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان گفت: کمک‌های مالی سازمان ملل به ایران در قبال پذیرش مهاجران افغان به هیچ وجه قابل مقایسه با رقمی که به پاکستان پرداخت کرده‌اند، نیست و ما در اینجا یک سیاسی‌کاری خارجی را هم شاهد هستیم.
«محمدحسن جعفری» دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان با اشاره به اعلام جنگ برخی از سربازان و ژنرال‌های سابق افغانستان علیه طالبان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: با گذشت هشت ماه از حضور طالبان در کابل، شرایط به شدت ناهنجار شده است؛ چراکه از حیث امنیتی فقط در ماه رمضان حدود ۷۰۰ نفر کشته و زخمی شدند که این عدد حاصل انفجارهای مختلف و اجرای عملیات‌های تروریستی در جای جای کشور بود. برخی معتقدند انفجارهایی که داعش مسئولیت آن را به عهده می‌گیرد، اساساً یک سناریوی غربی به حساب می‌آید و برخی دیگر طالبان را متهم به عدم توانایی در برقراری امنیت می‌کنند. این در حالی است که طالبان پس از استقرار در کابل، اعلام کرده بود به راحتی می‌تواند امنیت را تأمین کند ولی حالا مردم افغانستان با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شده‌اند. در مورد مسائل معیشتی و اقتصادی هم شاهد آن هستیم که فقر در حال گسترده شدن در کشور است و مهاجرت‌ها و جابه‌جایی‌های شهروندان افغانستان، ضریب بیشتری به خود گرفته است.
وی ادامه داد: متاسفانه ما شاهد آن هستیم که با خروج آمریکایی‌ها نه تنها اوضاع توسط طالبان بهتر نشد بلکه همچنان کشور در محاصره مشکلات زیادی قرار گرفته است. توجه داشته باشید که جنگ بوسنی و ده‌ها بحران دیگر مانند عراق و سوریه حل و فصل شدند اما مشکلات افغانستان همچنان پابرجاست و اوضاع روز به روز بحرانی‌تر می‌شود. دلیل ادامه این وضعیت می‌تواند به چشم‌داشت دنیا به معادن و ذخایر افغانستان قلمداد شود و متأسفانه جامعه ملل، افغانستان را در فقر رها کرد و کشور سر و سامان نگرفته است. دلیل دیگر هم عدم وجود سیاست‌های کلان در افغانستان به حساب می‌آید و اساساً هیچ راهبرد مشخصی در این کشور وجود ندارد؛ این در حالی است که مسأله نسل‌کشی هزاره‌ها و همچنین وضعیت وخیم اقتصادی در افغانستان موجب شده تا ما با یک فضای گُنگ و ناپایدار روبه‌رو شویم. البته باید یادآوری کنم که در زمان ریاست جمهوری اشرف غنی هم وضعیت هزاره‌ها به‌سامان نبود.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: نکته‌ای که در این بین باید مطرح شود این است که طالبان طی این مدت بارها اعلام کردند که توانستند آمریکایی‌ها را مجبور به خروج از افغانستان کنند اما واقعیت این است که آنها به دلیل افزایش هزینه‌ها از افغانستان خارج شدند. از منظر دیگر، باید متوجه بود که راهبرد کلان ایالات متحده تا حد زیادی تغییر کرده و بحث تقابل با چین را در دستور کار دارند که خروج‌شان از افغانستان به همین موضوع ارتباط دارد. این در حالی است که داده‌ها نشان می‌دهد پاکستان هم در وخیم شدن اوضاع افغانستان مقصر است و عملیات‌های اخیر در جنوب کشور از همین موضوع نشأت می‌گیرد. نکته‌ای که در این میان باید مورد اشاره قرار بگیرد این است که طالبان با استقرار در کابل می‌خواستند به دنیا نشان دهند که بالاخره به قدرت رسیده‌اند اما حالا این روند به جایی رسیده که آنها در تأمین مایحتاج روزانه شهروندانشان با مشکل روبه‌رو هستند.
جعفری افزود: از سوی دیگر انتقادها به این جریان در قبال مباحث امنیتی افزایش پیدا کرده که همین مسأله می‌تواند نارضایتی عمومی را بیشتر کند. به یاد دارم که در زمان ریاست جمهوری اشرف غنی به ایشان چندین بار پیشنهاد تصویب «طرح خدمت وظیفه عمومی» را دادم تا امنیت کشور به صورت بومی و از طریق مردم برقرار شود و قرار نبود که مبلغ هنگفتی برای اجرای آن پرداخت شود اما ایشان این کار را نکرد و اعلام کردند که فعلاً امکانش نیست. اگر این طرح اجرایی می‌شد، بدون تردید مشکلات فعلی را نداشتیم و حالا سربازان و ژنرال‌های سابق افغانستان اعلام نمی‌کردند که به دنبال انجام عملیات بعد از عید فطر علیه طالبان هستند. اینکه عده‌ای از خارج افغانستان اعلام کنند به دنبال انجام عملیات‌های مقابله با طالبان به دلیل شرایط فعلی هستیم، در نهایت می‌تواند یک سناریوی جدید به حساب بیاید که صرفاً خروجی تبلیغاتی دارد. فرض را بر این بگذارید که مجدداً عملیات‌های گسترده علیه طالبان شکل بگیرد؛ آیا این موضوع می‌تواند امنیت را برقرار کرده و وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم را رو به راه کند؟
وی در پایان خاطرنشان کرد: بر اساس سوابقی که از گذشته تاکنون داریم، پاسخ این سوال منفی است و فکر می‌کنم که تنها راه عبور از بحران فعلی، تامین امنیت و همکاری و هماهنگی طالبان با سایر جریان‌های سیاسی افغانستان است. در هر حال ایجاد یک درگیری جدید دور از ذهن است و حتی اگر این اقدام صورت پذیرد، خروجی خاصی نخواهد داشت. تا زمانی که طالبان حکومت‌داری و مدنیت را فرا نگیرد هیچ چیز در افغانستان درست نمی‌شود؛ به گونه‌ای که در داخل پشتون‌ها هم اختلافات به شدت عمیقی در مورد طالبان وجود دارد و معتقدم که این جریان نمی‌تواند تامین کننده نیازهای مردم باشد. البته کشورهای خارجی هم در این میان بدون تقصیر نیستند؛ به عنوان مثال کمک‌های مالی سازمان ملل به ایران در قبال پذیرش مهاجران افغان به هیچ وجه قابل مقایسه با رقمی که به پاکستان پرداخت کرده‌اند، نیست و ما در اینجا یک سیاسی‌کاری خارجی را هم شاهد هستیم.
