استاد اقتصاد سیاسی استاکتون کالج آمریکا در گفت‌وگو با ایلنا:
سفر «آبه» به تهران به قصد "میانجی گری" نیست/ توکیو نمی‌تواند نسبت به خطر بسته شدن تنگه هرمز بی‌اعتنا باشد/ باید ژاپن را به فروش نفت ایران ترغیب کرد
استاد اقتصاد سیاسی استاکتون کالج آمریکا اظهار داشت: ظاهرا سفر نخست وزیر ژاپن به قصد "میانجی گری" نیست، بلکه هدفش "کاهش"تنش‌ها بین ایران و آمریکاست.
رضا قریشی در گفت‌وگو با ایلنا در مورد سفر نخست وزیر ژاپن به ایران گفت: یک نکته جالب در مورد سفر آقای آبه این است که هر دو طرف ایرانی و ژاپنی سعی در پایین آوردن انتظارات از این سفر دارند. ظاهرا سفر به قصد "میانجی گری" نیست، بلکه هدفش "کاهش"تنش‌ها بین ایران و آمریکاست. آقای آبه آدم بیکاری نیست، سفر نخست وزیر ژاپن به ایران هم امر روتینی نیست. اگر بنا است این سفر دستاورد چشمگیری نداشته باشد پس چرا صورت می‌گیرد؟
وی ادامه داد: واقعیت این است که اینگونه سفرها از مدت‌ها قبل برنامه ریزی می‌شود و همه جزئیات آن مورد بررسی و توافق دیپلمات‌ها و مقامات هر دو طرف قرار می‌گیرد. حتی بعضا اعلامیه پایانی هم از قبل نوشته می‌شود، گر چه اخیرا اقای ترامپ در برخی موارد٬ مشخصا در مورد مذاکره با رهبرکره شمالی٬ این سنت را زیرپا گذاشته است.
این استاد دانشگاه در مورد میزان احتمال موفقیت سفر آبه به ایران گفت: آیا مذاکرات اولیه حاکی از آن است که توافق مهمی صورت نگرفته، اما دو طرف به برخی توافقات رسیده‌اند که این سفر غیرمتعارف را "موفقیت آمیز" جلوه دهند؟ توجه شود که لغو سفر برای همه پرهزینه است. احتمال دیگر این است که آقای آبه حامل پیشنهاداتی باشد که تنها "مقامات بالای جمهوری اسلامی" می‌توانند آن را بررسی کرده و درباره آن تصمیم بگیرند، مقوله‌ای که از پیش نمی‌توان تعیین کرد. آنچه مسلم است اینکه "موفقیت" این مذاکرات برای هر دو طرف اساسی است.
وی ادامه داد: آقای آبه سعی دارد نشان دهد که ژاپن تنها یک "قدرت منطقه‌ای" که در امور پیرامون خودش دخالت‌گر است، نیست، بلکه یک "قدرت جهانی" است که به اموری ورای منطقه هم حساسیت دارد. سومین قدرت اقتصادی دنیا که به برای تامین انرژی خود عمدتا به کشورهای حوزه خلیج فارس ازجمله ایران متکی است و منطقه بازار بزرگی برای کالاهای صادراتی ژاپن است و به همین دلیل نمی‌تواند به تلاطمات، بویژه خطر بسته شدن تنگه هرمز، بی اعتنا باشد.
قریشی خاطرنشان کرد: این امر، بخصوص آنکه ایشان و حزب حاکمشان از ابتدا به طبل ناسیونالیسم ژاپنی کوبیده و مدعی "قدرت جهانی"بودن ژاپن هستند، خیلی مهم است. در سال‌های اخیر ژاپن در این زمینه‌ها نه تنها دست‌آورد چشمگیری نداشته بلکه در مواردی "کم" هم آورده است. مشخصا در مورد جزایر مورد مناقشه با روسیه بجایی نرسیده و در مورد مذاکرات با کره شمالی حاشیه نشین شده است. بنابراین این فرصتی است که با تکیه به روابط نزدیک شخصی با آقای ترامپ و از جمله کشورهای دارای روابط حسنه با جمهوری اسلامی، پا پیش گذارد. در نتیجه موفقیت در این سفر برای آقای آبه مهم است و آقای آبه با "دست خالی"به تهران نیامده چون ریسک آن بالا و پرهزینه است.
این استاد اقتصاد سیاسی گفت: اینکه به حرف آقای ترامپ اعتباری نیست (که نیست) و اینکه آمریکا می‌باید قبل از خروج یکجانبه از برجام مذاکره می‌کرد، که باید این چنین می‌کرد، نکات درستی است اما باید از این نکات و نکات مشابه استفاده کرد تا از آقای آبه امتیازات بیشتر گرفت.
وی اضافه کرد: این امتیازات می‌تواند و باید در جهت ترغیب ژاپن در کمک به ایران برای فروش نفت و سایر کالاهای صادراتی‌اش از طریق ارایه تسهیلات بانکی و واردات کالاهای واسطه‌ای باتکنولوژی بالا، مثل کامپیوترهای پیشرفته، باشد.
