داخلی سازی تجهیزات نیروگاه برقابی با الگوبرداری از نمونه اروپایی

به گزارش ایلنا، بهروز عارضی، مدیر پروژه سیستم تحریک استاتیک ژنراتور سنکرون برای نیروگاه برق آبی لوارک در خصوص مراحل اجرای این طرح اظهار داشت: پروژه حاضر به سفارش شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران از سال 93 آغاز شده و هم اکنون مراحل ساخت آن رو به پایان می باشد و قرار است که نصب آن در نیروگاه از ابتدای بهمن ماه سالجاری آغاز شود.

وی به اهداف اجرایی طرح اشاره کرد و افزود: سیستم تحریک وسیله ای است که برای ایجاد میدان در ژنراتور و تولید ولتاژ به کار می رود. این وسیله یکی از مهمترین ابزارهای کنترل نیروگاه محسوب می شود، بدین معنی که به کمک آن می توان ولتاژ ترمینال ژنراتور را کنترل کرد و به حفظ پایداری و قابلیت اطمینان شبکه قدرت کمک کرد.

عارضی ادامه داد: سیستمهای تحریک در گذشته فقط از کشورهای اروپایی شامل آلمان، اتریش و سوئد و فرانسه وارد می شد که با آغاز تحریم ها، کشور در تامین آن با مشکل مواجه شد.

وی تصریح کرد: طراحی و ساخت داخل سیستمهای تحریک استاتیک نخستین بار توسط پژوهشگاه نیرو به سفارش شرکت مپنا در سال 88 برای واحدهای بخار 160 مگاواتی آغاز شد، که در حال حاضر اولین نمونه آن در نیروگاه پرند نصب شده است. پروژه حاضر که ساخت سیستم تحریک استاتیک برای واحدهای برقابی می‌باشد از سال 93 آغاز شده که هم اکنون در حال اجراست. محصول این پروژه طبق برنامه قرار است تا پایان سال جاری در نیروگاه لوارک به بهره برداری برسد.

مدیر پروژه سیستم تحریک استاتیک ژنراتور سنکرون برای نیروگاه برق آبی به مزیتهای این طرح اشاره کرد و گفت: سیستم تحریک استاتیک به علت اینکه هیچ عنصر دواری در ساختمان آن به کار گرفته نشده است لذا هم از نظر دینامیک و سرعت عمل و هم از نظر نیاز کمتر به سرویس و نگهداری، دارای مزیت می باشد. هم  پروژه قبلی و هم پروژه حاضر هر دو با اتکای کامل بر توان داخلی اجرا شده است و در هر دو پروژه دانش فنی کاملا بومی تدوین گردیده است.

وی در خصوص دانش فنی اضافه کرد: کشورهای اروپایی سالهای متمادی محصولات خود را به ما می فروختند و حاضر نبودند که دانش فنی آن را در اختیار ما بگذارند. ما این دستگاه را خودمان در داخل سعی کردیم با الگو برداری از نمونه های اروپایی توسعه و تکمیل نماییم.

عارضی گفت: در حال حاضر در این طرح که مراحل تحقیقاتی خود را می گذراند تقریبا 20 نفر اعم از پرسنل مستقیم پژوهشگاه و پرسنل پیمانکار فعالیت می کنند. بطور یقین در فاز بعدی که فاز تولید انبوه می باشد زمینه اشتغال بیشتری فراهم خواهد شد.

وی ادامه داد: پژوهشگاه نیرو کار تولید انبوه را انجام نمی دهد مسلما با واگذاری دانش فنی به بخش خصوصی افراد بیشتری مشغول به کار خواهند شد.

عارضی در پایان به میزان سرمایه گذاری انجام شده اشاره کرد و گفت: پژوهشگاه نیرو بصورت پیمانی پروژه را  به انجام رسانده است یعنی تامین هزینه ها توسط شرکت آب نیرو انجام شده است. میزان سرمایه گذاری انجام شده حدود یک میلیارد تومان و قیمت تمام شده محصول حدود 200 تا 250 میلیون تومان است در حالی که قیمت مشابه خارجی آن بیش از یک میلیارد تومان یعنی حداقل 4 برابر قیمت نمونه داخلی است.