سرمایهگذاری سیمان تأمین (سیتا)؛
هلدینگی با دارایی واقعی اما با ریسکهای ساختاری و سودآوری شکننده
کد خبر :
1729004
سود بر روی کاغذ، ریسک در واقعیت؛ چرا عملکرد مالی سیتا سرمایهگذاران را مردد کرده است؟
آگهیها و صورتهای مالی سیتا در کدال نشان میدهد که این شرکت در عملکرد ۱۲ ماهه منتهی به پایان سال مالی ۱۴۰۳ سود خالص شناسایی کرده است؛ رقمی که توسط برخی تحلیلگران بنیادی بهعنوان بهبود در عملکرد تلقی شد. با این وجود، بررسیهای تلفیقی و میاندورهای حاکی از نوسان قابل توجه در سودآوری و رشد هزینههای عملیاتی و مالی در برخی زیرمجموعهها است؛ موضوعی که کیفیت سود را زیر پرسش میبرد و نشان میدهد سود شناساییشده تا حدی «موقتی» یا تحت تأثیر عوامل مقطعی بوده است.
به گزارش ایلنا؛ اگرچه سرمایهگذاری سیمان تأمین (سیتا)، صاحب مجموعهای از کارخانهها و داراییهای بزرگ در صنعت سیمان کشور است و در تابلوی بورسی حضور دارد، بررسی گزارشهای کُدال و عملکرد نیمهاخیر نشان میدهد که این هلدینگ با چند ضعف ساختاری جدی مواجه است؛ وابستگی به قیمتگذاری و هزینه انرژی، فشار حمل و نقل، گردش نقدی ضعیف و نوسان در سود تلفیقی؛ شرایطی که میتواند داراییهای واقعی را به «بار مالی» بدل کند مگر اینکه مدیریتی تحولگرا و حمایت سرمایهای کلان رخ دهد.
سرمایهگذاری سیمان تأمین (سیتا) ازجمله هلدینگهای زیرمجموعه شستا است که با سهامداری در شرکتهای متعدد تولیدی سیمان، نقش مهمی در زنجیره تولید مصالح ساختمانی ایران دارد. با این وجود، داشتن کارخانه و ظرفیت تولید بالا، به خودی خود ضمانت سودآوری نیست؛ در یک صنعت انرژیمحور مانند سیمان، قیمتگذاری دستوری، نوسان هزینه انرژی و مشکلات لجستیکی میتوانند سود را به سرعت تحلیل ببرند. بررسی صورتهای مالی حسابرسیشده و گزارشهای میاندورهای منتشرشده در سامانه کدال، پیام هشداردهندهای درباره پایداری جریان نقد و کیفیت سود سیتا به ما میدهد.
بررسی گزارشهای کدال؛ اعداد مثبت اما متناقض
آگهیها و صورتهای مالی سیتا در کدال نشان میدهد که این شرکت در عملکرد ۱۲ ماهه منتهی به پایان سال مالی ۱۴۰۳ سود خالص شناسایی کرده است؛ رقمی که توسط برخی تحلیلگران بنیادی بهعنوان بهبود در عملکرد تلقی شد. با این وجود، بررسیهای تلفیقی و میاندورهای حاکی از نوسان قابل توجه در سودآوری و رشد هزینههای عملیاتی و مالی در برخی زیرمجموعهها است؛ موضوعی که کیفیت سود را زیر پرسش میبرد و نشان میدهد سود شناساییشده تا حدی «موقتی» یا تحت تأثیر عوامل مقطعی بوده است.
دلایل ساختاری ضعف و زیاندهی
به هر روی؛ چند دلیل کلیدی را میتوان برای شکنندگی سودآوری سیتا برشمرد که میتوان به «وابستگی به هزینه انرژی و گاز»، «قیمتگذاری دستوری و رقابت داخلی»، «هزینه حمل و لجستیک بالا»، «تمرکز جغرافیایی و بازار داخلی متغیر» و «گردش نقدی و سرمایه در گردش نامناسب» اشاره کرد.
از سویی، افزایش قیمت حاملها یا محدودیتهای تامین، به طور مستقیم حاشیه سود را فشار میدهد. همچنین بازار سیمان در ایران از مقررات و فشارهای قیمتی دولت متاثر است که مانع انتقال کامل افزایش هزینهها به مشتری میشود.
سیمان نیز محصول سنگینی است و هزینه حمل و نقل سهم مهمی از بهای تمامشده را تشکیل میدهد و در دورههای تورمی به سرعت رشد میکند. همچنین هرگونه توقف پروژههای عمرانی یا افت تقاضا منطقهای بلافاصله تولید و فروش شرکتهای تابعه را تحت تأثیر قرار میدهد.
گزارشهای میاندورهای نیز مواردی از فشار بر نقدینگی و افزایش هزینههای مالی را نشان دادهاند که ریسک اعتباری شرکتها را بالا میبرد. این عوامل مجموعاً میتوانند سود حسابداری را به زیان نقدی تبدیل کنند.
نگاهی به عملکرد بورسی سیتا؛ آیا قیمت خوب است؟ سود واقعی کجاست؟
نماد «سیتا» در تابلو حضور دارد و برخی تحلیلهای بازار سرمایه از NAV (خالص ارزش داراییها؛ به زبان ساده NAV میگوید اگر امروز تمام داراییهای یک شرکت فروخته شود و همه بدهیهایش تسویه شود، هر سهم چقدر میارزد؟) و پتانسیل سوددهی آینده حکایت دارد؛ اما تجربه نشان داده قیمت بازار گاهی از واقعیت عملیاتی فاصله میگیرد.
گزارشهای تحلیلی و تابلوخوانی نشان میدهد که نوسانات سود تلفیقی و نگرانی از هزینههای آتی، موجب افت اعتماد سرمایهگذاران کوتاهمدت و نوسان قیمت شده است. به عبارت دیگر، داراییها و ظرفیت تولید به خودی خود تضمینکننده بازده بورسی در شرایط سیاستگذاری نامناسب و هزینهافزایی نیستند.
پیش از آنکه همه چیز را منفی ببینیم، لازم است به برخی نقاط قوت حقیقی نیز اشاره کنیم؛ سیتا مالک خطوط تولید، زمین و ظرفیت تولید در استانهای مختلف است؛ دارایی فیزیکی بزرگ و بازار داخلی گسترده از مزایای بنیادی هستند که در صورت مدیریت سرمایهای و کاهش هزینهها میتوانند به بازگشت شرکت به مسیر سود پایدار کمک کنند.
همچنین در دورههایی که قیمتها و صادرات حال و روز مناسبی داشته است، زیرمجموعهها توان تولید و فروش خوبی داشتهاند؛ اما اینها شرط لازم و نه شرط کافی برای سودآوری پایدار است.
به هر حال؛ سیتا امروز شرکتی با دارایی واقعی و ظرفیت بالاست؛ اما سودآوری آن شکننده و مبتنی بر شرایط بیرونی مانند تأمین انرژی، سیاستهای قیمتی، تحرکات بازار مسکن و هزینه لجستیکی است.
تا زمانی که هلدینگ با افزایش سرمایه، مدیریت هزینه انرژی، بهبود زنجیره تامین و تمرکز بر بهبود گردش نقدی و کاهش بدهیهای پرهزینه مواجه نشود، ریسک تبدیل شدن داراییها به بار مالی و افت پرمخاطره قیمت سهام پابرجا است.
بنابراین کارشناسان و تحلیلگران به سهامداران و سرمایهگذاران توصیه میکنند که در کوتاهمدت جانب احتیاط را نگاه دارند و برای سرمایهگذاری میانمدت تنها در صورت ارائه برنامه روشن مدیریتی و پشتیبانی سرمایهای وارد شوند.
