الناز مصلحی در گفتگو با ایلنا:
زنگ خطر برای حوزه سلامت/ کمبود نقدینگی چرخه درمان را متوقف می‌کند
بیمارستان‌ها در آستانه توقف ارائه خدمات
رئیس هیئت مدیره شرکت "پویان عافیت ثمین" به معرفی فعالیت‌های شرکت و چالش‌های تولید و توزیع تجهیزات پزشکی در ایران پرداخت. وی با اشاره به مشکلات نقدینگی، بدهی‌های معوق بیمارستان‌ها و محدودیت‌های بازار، بر اهمیت حمایت از تولید داخلی و تسهیل فرآیندهای پرداخت تأکید کرد.
النازمصلحی، رئیس هیئت مدیره شرکت "پویان عافیت ثمین" در گفتگو با خبرگزاری ایلنا گفت: از سال ۱۳۸۸ فعالیت مان را در حوزه واردات و توزیع تجهیزات پزشکی را آغاز کردیم و در سال ۹۸ شرکت مستقل خودمان، "پویان عافیت ثمین" را راه اندازی کردیم.
وی ادامه داد: شرکت ما ابتدا در حوزه واردات و توزیع تجهیزات یکبار مصرف پزشکی فعالیت می‌کرد و با ورود به دوران کرونا، تمرکز خود را بر کالاهای مصرفی مرتبط با بیماری کووید-۱۹ مانند دستکش، ماسک و ست سرم گذاشتیم. سپس واردات کالاهای نیمه‌تخصصی و تخصصی مانند تجهیزات سی وی سی قلبی و گاید اورولوژی را آغاز کردیم.
تولید داخلی و البسه یکبار مصرف پزشکی
مصلحی ادامه داد: در سال ۱۴۰۱ وارد حوزه تولید البسه یکبار مصرف پزشکی شدیم. کارگاه ما با سه نفر و یک چرخ خیاطی شروع به فعالیت کرد و اکنون حدود ۲۰ نفر پرسنل داریم، که عمدتاً خانم‌های سرپرست خانوار هستند. پارچه‌ها از یزد تهیه می‌شود و تولید شامل البسه بیمار و پزشک، همچنین انواع پک‌های جراحی تخصصی است.
رئیس هیئت مدیره شرکت "پویان عافیت ثمین" اضافه کرد: هدف ما حمایت از زنان سرپرست خانوار و افزایش ظرفیت تولید است و با توسعه تولید، سعی داریم علاوه بر کالاهای عمومی، تجهیزات نیمه‌تخصصی و تخصصی را نیز تأمین کنیم.
مصلحی درباره میزان تولید و سهم شرکت در بازار گفت: سالانه حدود ۲۲۵ هزار عدد انواع البسه یکبارمصرف را تولید می‌کنیم که کمتر از ۵ درصد نیاز کشور را پوشش می‌دهد. از سال ۱۴۰۱ فعالیت رسمی تولید ما آغاز شد اما به دلیل محدودیت نقدینگی، توان افزایش ظرفیت تولیداتمان با محدودیت‌هایی روبه‌رو شده است.
چالش‌های اصلی شرکت
وی به چالش‌های نقدینگی و بازار اشاره کرد و افزود: بزرگ‌ترین مشکل ما کمبود نقدینگی است و بخش عمده فروش ما به بیمارستان‌های دولتی و خصوصی است، حال آنکه بخش خصوصی با مشکلات مالی و ورشکستگی روبه‌روست و بیمارستان‌ها دیگر عمل‌های غیرضروری را انجام نمی‌دهند و برخی از بیمارستان‌ها به دلیل کمبود بیماران، پرداخت‌های خود را به تأخیر انداخته‌اند.
مصلحی ادامه داد: در بخش دولتی نیز، زمانیکه کالاها را به بیمارستان‌ها تحویل می‌دهیم، تنها فاکتورها امضاء می‌شوند و عملا هیچ تعهد پرداختی یا چکی در این خصوص دریافت نمی‌کنیم. وعده‌هایی که بابت پرداختی‌ها داده می‌شوند، عملا از سه ماه به یک سال به تعویق میفتد. راهکار استفاده از اوراق بدهی مالیاتی نیز برای جبران نقدینگی شرکت‌ها کاربرد عملیاتی ندارد، زیرا شرکت‌های فعال برای ادامه فعالیت خود پرداخت مالیات‌شان به‌روز بوده و این اوراق کارایی خود را از دست می‌دهد؛ این در حالی است که نیاز حیاتی شرکت‌های فعال در حوزه تجهیزات پزشکی، تامین فوری نقدینگی است.
ورود به حوزه نیمه‌تخصصی و تخصصی
رئیس هیئت مدیره شرکت "پویان عافیت ثمین" درباره برنامه‌های توسعه گفت: ما واردات تجهیزات نیمه‌تخصصی و تخصصی مانند سی‌بی‌سی قلبی را از کشورهای چین، هند و آلمان انجام می‌دهیم و سعی داریم سهم بیشتری از بازار داخلی را پوشش دهیم. هدف ما علاوه بر تولید عمومی، تأمین تجهیزات تخصصی بیمارستان‌هاست.
وی با اشاره به شرایط بیمارستان‌ها افزود: بیمارستان‌های دولتی شلوغ هستند و بخش خصوصی به دلیل مشکلات مالی و کمبود بیماران عمل‌های غیرضروری را انجام نمی‌دهند. بیمارستان میلاد، به عنوان نمونه، قرار بود بدهی سی میلیارد ریالی خود را طی سه ماه پرداخت کند، اما بعد از گذشت یک سال این مهم انجام نشده است. بیمارستان شهدای تجریش هم شرایط مشابهی دارد. این مشکلات نشان‌دهنده عدم نقدینگی و چالش‌های جدی در مدیریت پرداخت‌ها و توزیع تجهیزات پزشکی است.
مصلحی در ادامه گفت: برای اینکه تولید داخلی و تأمین تجهیزات پزشکی پایدار باشد، لازم است نقدینگی شرکت‌ها تأمین شود و فرآیندهای پرداخت بیمارستان‌ها و اوراق بدهی تسهیل شود. ما همواره تلاش کرده‌ایم تا با مدیریت دقیق، از تولید داخلی حمایت و در کنار آن حامی زنان سرپرست خانوار باشیم و همچنان سهم خود در بازار را حفظ کنیم.
مشکلات پرداخت‌ها و نقدینگی
رئیس هیئت مدیره شرکت "پویان عافیت ثمین" درباره مشکلات پرداخت‌ها توضیح داد: نرخ اوراقی که دولت به ما می‌داد مناسب بود اما ادامه‌دار نبود. بارها درخواست کردیم که این اوراق به ما داده شود، اما اجرا نشد. حتی تهاتر بانکی یا مالیاتی هم برای صنف ما کارایی ندارد، چون ما شرکت‌های فعال با کارت بازرگانی هستیم و باید پرونده‌های‌مان همیشه تصفیه شده باشد.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم از این اوراق استفاده کنیم، عملاً نقدینگی لازم برای ادامه فعالیت شرکت در اختیارمان قرار نمی‌گیرد و شرکت‌هایی که در این صنف هستند، بارها اعلام کردند که نمی‌توانند با این اوراق کاری انجام دهند. امسال ما صراحتاً به دولت گفتیم که اوراق برای ما کارایی ندارد و ما نیاز به پول نقد داریم.
تجربه موفق اسفند ماه ۱۴۰۳
مصلحی افزود: در اسفند ماه ۱۴۰۳، دولت یک حرکت بسیار خوب انجام داد؛ بدهی‌های شرکت‌ها با اعلام دانشگاه‌ها به وزارت بهداشت، مستقیماً از خزانه دولت به حساب شرکت‌ها پرداخت شد. این پول‌ها نشاندار بودند و مستقیماً به شرکت‌ها رسید، بدون اینکه دانشگاه یا بیمارستان سهمی از آن را بردارد یا مدت زمان طولانی آن را نگه دارد. در طول این سال‌ها برای اولین بار بود که چنین اقدام حرفه‌ای و روندی شفاف در پرداخت بدهی‌های دولت به شرکت‌های تجهیزات پزشکی انجام شد.
وی تاکید کرد: متأسفانه این پرداختی‌ها ادامه‌دار نبود و از اسفند ماه ۱۴۰۳ تاکنون هیچ پرداختی جدیدی از طرف دولت، دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها دریافت نکرده‌ایم. هر ماه، پرداخت حقوق پرسنل و هزینه‌های مواد اولیه با فشار بسیار زیاد انجام می‌شود. ما مجبوریم از بانک‌های مختلف تسهیلات بگیریم تا حقوق پرسنل پرداخت شود، زیرا سیستم پرداخت بدهی‌های معوقه به شدت طولانی و ناکافی است.
نقش بانک‌ها در حوزه تجهیزات پزشکی
رئیس هیئت مدیره شرکت "پویان عافیت ثمین" درباره شرایط نقدینگی و تعامل با بانک‌ها تصریح کرد: شرکت ما فروش خرد ندارد و تراکنش‌ها عمدتاً در مقیاس بالا انجام می‌شود، اما با تأخیر طولانی پرداخت می‌شوند. بانک‌ها برای اعطای تسهیلات نیاز به گردش حساب مداوم دارند، اما گردش حساب ما با بازه‌های طولانی انجام می‌شود، بنابراین مشکلاتی برای دریافت وام از بانک‌ها وجود دارد. عدم ایجاد گردش حساب در بانک‌ها شرایط توسعه شرکت را به شدت محدود کرده است.
مصلحی افزود: زمینی در یک شهرک صنعتی خریداری کرده‌ایم تا کارگاه را منتقل و گسترش دهیم، اما به دلیل محدودیت نقدینگی و ناتوانی در دریافت تسهیلات سرمایه ثابت، امکان ساخت و توسعه آن نیز وجود ندارد. این وضعیت باعث شده بیشتر انرژی ما صرف بقاء شود و نه توسعه تولید داخلی.
مشکلات با دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها
مصلحی با اشاره به مشکلات دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها گفت:گاهی دانشگاه‌ها پول را با تأخیر پرداخت می‌کنند یا پیشنهاد تخفیف‌های سنگین می‌دهند تا پرداخت انجام شود، اما ما نمی‌توانیم با گذشت یکسال از موعد پرداخت بدهی آن‌ها تخفیف بدهیم. بسیاری از بیمارستان‌ها، توان پرداخت به موقع ندارند و این چرخه معیوب، باعث ایجاد فشار شدید بر تولیدکنندگان می‌شود.
وی درباره محدودیت‌های اداری افزود: کارگاه تولیدی ما در داخل شعاع ۱۲۰ کیلومتری تهران است و با اینکه هیچ‌گونه آلایندگی زیست محیطی ندارد، طبق قوانین موجود، نمی‌تواند یک واحد تولیدی صنعتی باشد، بنابراین همچنان واحد تولیدی صنفی هستیم. اداره کل تجهیزات پزشکی و وزارت صمت، هر دو مجوزهای جداگانه‌ای می‌خواهند. وقتی واحد صنفی هستیم، حق استفاده از مزایا و خدمات دولتی نظیر واردات خط تولید، دریافت پروانه بهره‌برداری، تسهیلات سرمایه ثابت و حتی حق رای در اتحادیه تولیدکنندگان نداریم و محدودیت‌های زیادی داریم.
مشکل اساسی صنف
مدیرعامل شرکت "پویان عافیت ثمین" تاکید کرد: مشکل اساسی صنف تجهیزات پزشکی این است که صدای بخش خصوصی به دولت و تصمیم‌گیرندگان نمی‌رسد و دولت، مشکلات ما را نمی‌فهمد. حتی در مواردی که پول به دانشگاه‌ها یا بیمارستان‌ها می‌رسد، ممکن است به پروژه‌های دیگر اختصاص داده شود و به صنف تجهیزات پزشکی نرسد.
وی در پایان گفت: تمامی مشکلات در بخش کمبود نقدینگی، عدم پرداخت‌های به موقع، محدودیت‌های اداری و صف تخصیص ارز، فشار زیادی بر تولیدکنندگان و واردکنندگان تجهیزات پزشکی وارد کرده است. هر چند شرکت ما تلاش کرده تا با مدیریت دقیق و صرفه‌جویی، بقاء و توسعه محدود خود را حفظ کند، اما بدون حمایت مستقیم دولت، ادامه فعالیت بسیار دشوار است.
