در گفتوگو با ایلنا تشریح شد:
چرا همکاری گازی و برقی با روسیه باید گسترش یابد؟

یک کارشناس حوزه انرژی گفت: همکاریهای نفتی، گازی و برقی بین ایران و روسیه با چالشهایی مانند تحریمهای بینالمللی، محدودیتهای مالی و فنی مواجه است. اما از سوی دیگر، این همکاریها فرصتهای زیادی برای توسعه اقتصادی و فنی دو کشور ایجاد کرده که با تقویت این همکاریها، ایران و روسیه میتوانند به جایگاه بهتری در بازار جهانی انرژی دست یابند.
میرقاسم مومنی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره همکاری تهران-مسکو در حوزه انرژی اظهار داشت: ایران و روسیه از مدتها قبل در حوزه سرمایهگذاری مشترک، اکتشاف و توسعه میادین و صادرات انرژی همکاری داشتهاند همچنین برنامه سواپ انرژی بین دو کشور وجود داشته است. اما اکنون مسئلهای که داریم ساختاری است، روسها در جنگ با اوکراین درگیر هستند و موضوع دیگر اینکه دو کشور با هم مرز خشکی ندارند و فقط از مسیر دریا به هم مرتبط هستند، در دریای خزر هم زیرساختهای انرژی ایجاد نشده است و ارتباط دو کشور باید از مسیر کشورهای آسیای میانه و ترکمنستان و در منطقه قفقاز از مسیر آذبایجان، ارمنستان و گرجستان باشد.
وی افزود: در شرایط فعلی که اروپا؛ نفت و گاز روسیه را تحریم کرده، این کشور بدنبال مشتری جدید برای صادرات و سواپ گاز است. در این بین باتوجه به کمبود گاز در ایران این همکاری میتواند برای دو کشور برد-برد باشد، هرچند روسیه بدنبال همکاری گازی با چین از مسیر مغولستان نیز است.
این کارشناس حوزه انرژی گفت: باتوجه به اینکه هر دو کشور تحریم هستند و در عین حال عضویت دو کشور در شانگهای و بریکس میتواند یک نقطه مثبت تلقی شود و از همکاری دوجانبه جهت کم کردن فشار تحریمها استفاده کنند.
وی در ادامه بیان کرد: موضوعی که در حوزه همکاری انرژی با روسیه مطرح است اینکه رژیم حقوقی بستر خزر مشخص نیست که بتوانیم از مسیر دریا تبادل انرژی داشته باشیم، گاز آذربایجان هم از مسیر باکو-تفلیس-جیحان و زنگزور به نخجوان میرود. بنابراین روسیه باید گاز را با ترکمنستان سواپ و به ایران منتقل کند.
مومنی تاکید کرد: اجرای پروژه در خزر هزینه بالایی دارد و اکوسیستم و محیط زیست را نیز باید در نظر گرفت، علاوه بر این به توافق ۵ کشور نیاز است. اجرای پروژه در این دریاچه عمیق سرمایه بالای چند ده میلیارد دلاری نیاز دارد و زمانبر است، در هر حال ما میتوانیم علاوه بر دریافت گاز از روسیه از تکنولوژی این کشور در حوزه الانجی که در شرایط امروز دنیا بهترین راهکار برای صدور گاز به نقاط دوردست است، استفاه کنیم. البته این برنامه در قرارداد با گازپروم دیده شده و باید بعنوان یک راهکار جدی و بلندمدت برای صادرات گاز به آن نگاه کنیم.
وی در ادامه با بیان اینکه علاوه بر نفت و گاز همکاری ایران و روسیه در حوزه برق نیز در سالهای اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است، خاطرنشان کرد: این همکاریها در راستای تقویت روابط اقتصادی و فنی بین دو کشور و همچنین بهرهبرداری از منابع انرژی و فناوریهای پیشرفته صورت گرفته است.
این کارشناس حوزه انرژی گفت: ایران و روسیه در زمینههای فنی و مهندسی مرتبط با استخراج و پالایش نفت و گاز همکاریهای گستردهای دارند و شرکتهای روسی مانند گازپروم در پروژههای نفتی و گازی ایران مشارکت کردهاند که باید بر تداوم این همکاری تاکید کرد.
وی با اشاره به همکاری دو کشور در اجرای پروژههای مشترک نفتی و گازی از جمله اکتشاف، توسعه و بهرهبرداری از میادین نفتی و گازی تصریح کرد: همکاری در حوزه انرژی برق توسعه نیروگاه نیز در دستور کار است به طوری که شرکتهای روسی در ساخت نیروگاههای حرارتی و هستهای از جمله سیریک و نیروگاه اتمی بوشهر در ایران مشارکت کردهاند.
مومنی برنامه سنکرون شبکه برق دو کشور را از جمله برنامههای دو کشور در حوزه همکاری انرژی عنوان کرد و گفت: در هر حال با وجود پیشرفتهای قابل توجه، همکاریهای نفتی، گازی و برقی بین ایران و روسیه با چالشهایی مانند تحریمهای بینالمللی، محدودیتهای مالی و فنی مواجه است. اما از سوی دیگر، این همکاریها فرصتهای زیادی برای توسعه اقتصادی و فنی دو کشور ایجاد کرده که با تقویت این همکاریها، ایران و روسیه میتوانند به جایگاه بهتری در بازار جهانی انرژی دست یابند.
وی تاکید کرد: با توجه به پتانسیلهای موجود، انتظار میرود همکاریهای نفتی، گازی و برقی شامل افزایش مشارکتهای فنی، توسعه پروژههای مشترک و گسترش مبادلات انرژی بین دو کشور در آینده تقویت شود. همچنین دو کشور میتوانند در زمینه فناوریهای نوین مرتبط با انرژی، مانند انرژیهای تجدیدپذیر همکاریهای بیشتری داشته باشند. این همکاریها نه تنها به تقویت روابط اقتصادی و فنی بین ایران و روسیه کمک میکند، بلکه میتواند به توسعه پایدار و امنیت انرژی در منطقه نیز کمک کند.