امام جمعه قزوین:
نقش تزکیه در آموزش و پرورش نباید کمرنگ شود

امام جمعه قزوین گفت: نقش تزکیه در آموزش و پرورش نباید کمرنگ شود، معلمان عزیز ما هر موضوع و مبحثی را که تدریس میکنند، باید در کنار آن به مسئله تزکیه هم بپردازند.
به گزارش خبرنگار ایلنا از قزوین، آیتالله حسین مظفری ظهر امروز در مراسم افتتاحیه دوره دانشافزایی طلاب آموزش و پرورش گفت: تعامل خیلی خوبی بین دو نهاد علمی و فرهنگی آموزشوپرورش و حوزههای علمیه برقرار شده و امیدواریم روز به روز این پیوند، تعامل و همکاری بیشتر و عمیقتر باشد تا همگان از ثمرات و برکات آن بهرهمند شوند.
وی اضافه کرد: امروز تقاضای بنده از شما هم این است که هویت طلبگی خود را فراموش نکنید، شما با آمدن به آموزشوپرورش از خانه خودتان یعنی حوزه قدری دور خواهید شد، اما سعی کنید هویت طلبگی خود را حفظ کنید و نماینده خوبی برای حوزههای علمیه در مدارس باشید.
نماینده ولی فقیه در استان قزوین در ادامه سخنانش بیان کرد: پیش و بیش از اینکه پیامبر (ص) به تعلیم بپردازد، به تزکیه میپرداختند، این نقش تزکیه در آموزش و پرورش نباید کمرنگ شود، معلمان عزیز ما هر موضوع و مبحثی را که تدریس میکنند، باید در کنار آن به مسئله تزکیه هم بپردازند.
آیتالله مظفری افزود: اولین نشانه انسان مقرب این است که عامل به علم و دانش باشد، ما اگر بخواهیم نقش تزکیه را درست ایفا کنیم، اولین شرطش این است که خودمان اهل عمل باشیم. نشانه دوم انسانهای مقرب این است که در کنار توفیق عمل به علمها، خداوند اخلاص در عمل را هم به آنان عنایت میکند.
وی ادامه داد: ممکن است ما علمی داشته باشیم که به آن عمل کنیم، اما خلوص لازم را در کارمان نداشته باشیم، در حالی که خداوند به انسان مقرب خلوص در عمل را هم عنایت میکند، یعنی کار را برای رضای خدا انجام میدهند.
نماینده مردم استان قزوین در مجلس خبرگان رهبری عنوان کرد: سومین نشانه انسانهای مقرب این است که وقتی با بندگان خدا ارتباط میگیرند، حرمت آنها را میشناسند و به کرامت آنها توجه میکنند و میدانند که حرمت مؤمن پرتوی از حرمت خدای متعال است و با این نگاه به بندگان خدا نگاه میکنند.
آیتالله مظفری اضافه کرد: مردم و مخاطبان اگر از ما بهعنوان طلبه، خداینکرده تکبر و خودبینی ببینند گریزان میشوند، اما اگر از ما اخلاق اسلامی و تواضع را ببینند، جذب میشوند، امیدواریم خدای متعال به همه ما این توفیق را عنایت کند که بیش و پیش از اینکه با گفتار، سخن و علم خود بخواهیم مردم را هدایت کنیم، با عمل و رفتارمان بتوانیم انجام وظیفه کنیم.