رضا قیصریه:
نویسندگان ایرانی از خواننده برون مرزی شناخت چندانی ندارند
چهارسالی می‌شود که سه نمایشنامه ایتالیایی‌ام بدون مجوز مانده. «در جست‌وجوی نویسنده» هم موفق نشده مجوز نشر بگیرد. ظاهرا قطره و نیلا در دوره جدید ارشاد هم پیگیر مجوز بوده‌اند اما جواب مشخصی نگرفته‌اند.
رضا قیصریه(مترجم) از پخش جدیدترین ترجمه‌اش در روز شنبه ۲۴ آبان‌ماه خبر داد.
او در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا؛ اظهار داشت: این کار را نشری تازه‌کار به بازار کتاب روانه می‌کند و در حقیقت مجموعه‌ای است از نکاتی که شاید نتوان نام داستان بر آن‌ها گذاشت اما در قالب داستان کوتاه نگارش شده‌اند.
وی ادامه داد: چهارسالی هم می‌شود که سه نمایشنامه ایتالیایی که قرار است توسط نشر قطره منتشر شود؛ بدون مجوز مانده است. نشر نیلا هم طی این سال‌ها موفق نشده مجوز «در جست‌وجوی نویسنده» را بگیرد. ظاهرا ناشران این دو اثر در دوره جدید وزارت ارشاد هم پیگیر مجوز بوده‌اند اما تاکنون جواب مشخصی نگرفته‌اند. برخی از دوستان ادبی از بهتر شدن شرایط ممیزی و مجوز خبر داده‌اند که امیدواریم به زودی این تغییرات شامل اثرهای مذکور هم بشود.
قیصریه در رابطه با چرایی اقبال عموم کتابخوان‌ها به کارهای ترجمه شده؛ گفت: طبیعی است که وقتی تولیدات داخلی برای مخاطب جذابیت نداشته باشد، داستان‌های خارجی ترجمه شده مورد توجه قرار می‌گیرند. البته آسیب‌شناسی و علل‌یابی این قضیه باید توسط متخصصان صورت بگیرد.
این مترجم با اشاره به کیفیت ترجمه‌های موجود در بازار گفت: کیفیت کار و انتخاب هر مترجم به خود مترجم و میزان اعتباری که او برای کارش مد نظر دارد؛ برمی‌گردد. البته مدت‌هاست که خیلی در جریان فضای ترجمه کشور نیستم و کنکاش جدی در اینباره انجام نداده‌ام.
قیصریه در رابطه با یک طرفه بودن تعامل ادبیات کشور با خارج و پاسخ به این سوال که چرا ما تنها وارد کننده ادبیات از کشورهای دیگر هستیم و کمتر داستان و رمانی از فارسی به زبان‌های مختلف ترجمه می‌شود، گفت: در برخی کشورها مثل ایتالیا حتی انتشارات‌هایی هم راه‌اندازی شده‌اند که آثار ادبی فارسی را به ایتالیایی برگرداند اما خیلی موفق نبودند. شاید دلیل عدم شناخت ما از خواننده خارجی باشد. در یک تعامل ادبی باید رابطه دوطرفه درنظر گرفته شود تا بتوانیم در ادبیات جهان خودی نشان بدهیم.
وی در ادامه افزود: کشور و فرهنگ ما ظرفیت خوبی برای تعامل ادبی با کشورهای دیگر دارد. به عنوان مثال وابسته فرهنگی سفارت ایتالیا به دلیل علاقه‌ای که به ایران داشته، اقدام به تاسیس یک انتشارات با نام «سی‌وسه پل» در ایتالیا کرده است. اما به دلیل عدم توجه به رابطه دو طرفه با جهان و سهل‌انگاری در تولید محتوای با کیفیت از این فرصت به درستی استفاده نمی‌کنیم.
