در گفتوگو با ایلنا مطرح شد:
تحلیل ازدواج‌های صورت گرفته در دوران جنگ ۱۲ روزه
رئیس مرکز امور زنان و خانواده وزارت کشور در راستای تبیین پدیده ازدواج در دوران جنگ توضیحاتی ارائه کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در میانه‌ی درگیری‌های نظامی، آوار، ناامنی و چشم‌انداز مبهم روزهای آینده، آماری از سوی سازمان ثبت احوال منتشر شد که بیش از هر چیز تأمل برانگیز است؛ ثبت حدود ۳۷ هزار ازدواج تنها در مدت ۱۲ روز جنگ. رقمی که در نگاه نخست، با حال‌وهوای روزهای جنگی و اضطراب‌زده کشور همخوان به نظر نمی‌رسد.
چگونه ممکن است در روزهایی که بسیاری از خانواده‌ها در حال ترک خانه‌های خود هستند، مراکز درمانی پر از مجروحان جنگی است و سایه تهدید بر سر شهرها سنگینی می‌کند، این حجم از پیوندهای رسمی شکل بگیرد؟ این گزارش تلاش دارد آغازگر مسیری برای بررسی ریشه‌های این پدیده باشد.
«پروین داداندیش» مشاور وزیر کشور و رئیس مرکز امور زنان و خانواده وزارت کشور در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در پاسخ به این سوال که برای پدیده ازدواج در دل ناامنی و بحرانی مانند جنگ چه تحلیل‌هایی وجود دارد؟ گفت: در بررسی پدیده ازدواج آن دسته زوج‌هایی که علی رغم برنامه ریزی با بحران‌های غیرمترقبه نظیر جنگ مواجه می‌شوند، اما همچنان بر تصمیم خود ایستاده یا بدون مراسم و تشریفات ازدواج خود را ثبت می‌کنند، دو نکته حائز اهمیت است.
وی ادامه داد: نخست اینکه چه موضوعی باعث می‌شود، زوجین به این نتیجه برسند که بر تصمیم و برنامه ریزی خود باقی بمانند و نکته دوم اینکه وزن بحران را در تصمیم خود در نظر نمی‌گیرند، گویی اتفاقی نیفتاده است.
رئیس مرکز امور زنان و خانواده وزارت کشور افزود: زوجین علیرغم نگرانی‌هایی که در خصوص ازدواج وجود دارد، مراحلی را طی کرده تا به این تصمیم مهم رسیده اند. اما در کنار تمام فشارها، به یکباره با بحرانی همانند جنگ برخورد می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: اگر نگاهی به جنگ تحمیلی ۱۲ روزه بیاندازیم، در می‌یابیم که دشمن دیرینه ما، بدون هیچ اقدام اولیه‌ای از سوی ایران، به خاک کشور تجاوز کرد، ناجوانمردانه هموطنان ما را به شهادت رساند و این جنگ تحمیلی ۱۲ روز به طول انجامید.
او اضافه کرد: اما بازخورد اجتماعی به این تجاوز غیرقانونی رژیم هنجارشکن صهیونیستی به گونه‌ای بود که مردم اطمینان خاطر پیدا کردند که نیروهای نظامی و امنیتی، دستگاه دیپلماسی و کلیه اجزا نظام، یکپارچه و مقتدرانه از ملک و مملکت دفاع می‌کنند.
رئیس مرکز امور زنان و خانواده وزارت کشور ادامه داد: علی رغم تبلیغات گسترده رسانه‌های غربی مبنی بر نفوذ ناپذیری اسرائیل به واسطه وجود گنبد آهنین و ارسال تکنولوژی جدید دفاعی از سوی آمریکایی‌ها، وقتی خبر‌های واصله دال بر آتش سنگین و اصابت موشک‌های ما بود، مردم در دلشان می‌گفتند ما زندگی‌مان را می‌کنیم و دولت و نیروهای مسلح از منافع ملی و امنیت ما حراست می‌کنند.
وی افزود: سلسله عملیات‌های مشروع و بازدارنده قهرمانانه‌ای که نیروهای مسلح ما در سپاه و ارتش انجام دادند در شرایطی صورت می‌گرفت که بعضی از نیروهای ما غسل شهادت می‌کردند و سپس برای مبارزه می‌رفتند. یعنی از خطر آتش دشمن مطمئن بودند اما همچنان دفاع می‌کردند.
رئیس مرکز امور زنان و خانواده وزارت کشور تصریح کرد: افزون بر این از دیگر اتفاقات مهم که در این ۱۲ روز شاهدش بودیم، تلاش شبانه روزی مسئولین در دولت در راستای عدم رخداد نارسایی ها، کمیابی، قطعی انرژی و… بود و الحمدلله در اینکه زندگی مردم به شکل عادی در جریان باشد، موفق عمل کردند.
وی افزود: از سوی دیگر همبستگی ملی و اتحادی که میان مردم در حمایت از نظام، نیروهای مسلح و دولت حتی از سوی افرادی که به حکمرانی منتقد بودند صورت گرفت بی‌نظیر بود. این همبستگی هم در شبکه‌های اجتماعی، هم در رفت‌وآمدهای مردم و در محل زندگی‌شان مشهود و قابل لمس بود.
او بیان کرد: همه این موارد در کنار یکدیگر برای زوجین به ایجاد یک اعتماد و آسودگی خاطر انجامیده و در نهایت با خود می‌گویند حال که ما به سختی به این تصمیم رسیده ایم، آن را به سرانجام رسانده و ازدواج می‌کنیم.
داداندیش یادآور شد: ابراز خرسندی می‌کنم از اینکه جوانان ما انقدر محکم و دارای اراده هستند که وقتی به یک تصمیم سختی مانند ازدواج رسیدند، به واسطه هیچ بحرانی عقب نشینی نمی‌کنند.
رئیس مرکز امور زنان و خانواده وزارت کشور افزود: به نظر می‌آید در جامعه ایرانی که تمدن و سابقه کهن فرهنگی وجود دارد، جوان ایرانی توانسته از این فرهنگ ارث برده و در بزنگاه‌ها نقش جوان ثابت‌قدم و تصمیم‌گیرنده را ایفا کند.
وی در پاسخ به این سوال که به نظر شما جامعه ایرانی چگونه به ازدواج در شرایط جنگی نگاه می‌کند؛ آیا نوعی حمایت اجتماعی یا تحسین نسبت به این تصمیم وجود دارد، خاطرنشان کرد: جامعه‌شناسان معتقدند یکی از روش‌های مقابله با استرس و نگرانی در زمان بحران‌ها از جمله جنگ، همین در کنار یکدیگر بودن است. به زعم بنده ازدواج‌های صورت گرفته در برهه جنگ با توجه به ابعاد مختلف مورد تحسین است و جامعه از آن استقبال کرد.
