خاطرات گلریز از ساخت قطعه «دریغا» در روز رحلت امام(ره)؛
محمد گلریز میگوید: یادم هست سال 1364 با آقای محمدعلی شکوهی به ژاپن رفتیم و ایشان طی آن سفر یک سینتیسایزر خریداری کرد و آن را به ایران آورد. در آن مقطع هنوز این ساز در ایران عمومیت نیافته بود و بالاخره در روز رحلت امام به کار آمد. سیتنیسایزر به نوعی همان کیبورد است اما حافظه دارد و این ویژگی کار ما را راحتتر کرد. آقای شکوهی سازهای مورد نیازمان برای قطعه «ای دریغا» را نواخت و ضبط کرد که در نهایت به صورت یک ارکستر درآمد.