ایلنا گزارش می‌دهد؛
فرزندان این کارگران که روی خاک و خل می‌نشینند و با شکم‌های گرسنه درس می‌خوانند یا با دستان کوچک‌شان در مزارع و کارگاه‌ها کار می‌کنند، چه آینده‌ای خواهند داشت؟!
خبرگزاری کار ایران
فرزندان این کارگران که روی خاک و خل می‌نشینند و با شکم‌های گرسنه درس می‌خوانند یا با دستان کوچک‌شان در مزارع و کارگاه‌ها کار می‌کنند، چه آینده‌ای خواهند داشت؟!
مازیار گیلانی‌نژاد گفت: نه تنها مدارس بلکه دانشگاه‌های خوب هم فقط برای ثروتمندان است و فقرا راهی برای تغییر مناسبات تلخ زندگی خود ندارند.
یک کارگر اگر بخواهد یک شام ساده‌ی کره و مربا بخورد باید شبی ۳۰ هزار تومان هزینه کند؛ کرایه خانه‌های دو میلیون تومانی و هزینه‌های حمل و نقل و بهداشت را هم باید اضافه کنیم؛ حالا با چه منطقی سه میلیون تومان هزینه خرید گوشی هوشمند به این کارگر تحمیل می‌شود؟!
علی اکبر اسماعیل‌پور از لوزم توجه دولت به مقوله آموزش فرزندان طبقهی کارگر می‌گوید؛ او معتقد است دولت باید زودتر اقدامی عاجل در این‌باره صورت دهد.
فرزندانِ طبقه کارگر نه تنها نمی‌توانند هزینه ثبت‌نام در مدارس لاکچریِ موفق را بپردازند که به نظر می‌رسد دیگر پول خرید لوازم‌التحریر برای رفتن به مدارس دولتیِ ناموفق را هم ندارند؛ در همین روزهای اخیر، رئیس انجمن تولیدکنندگان نوشت‌افزار کشور با اشاره به افزایش قیمت دلار و محصولات پتروشیمی و افزایش حقوق و دستمزد نسبت به سال گذشته، از دو برابر شدن قیمت لوازم‌التحریر در کشور خبر داد؛ به راستی در این شرایط ناگوار، برای طبقه کارگر، گزینه‌های پیشرفت و ارتقای جایگاه اجتماعی کدام‌ها هستند؟!
میثم دل‌نگرانی‌های بسیار دارد؛ اما مهم‌ترین دغدغه‌اش این است که آیا می‌تواند سال آینده در پایه ششم تحصیل کند یا نه؛ واگن‌های مترو دغدغه‌های میثم را از این سو به آن سو می‌برند؛ دغدغه‌هایی که برای یک کودک سیزده ساله حسابی سنگین است...