مایکل کنا را باید یکی از عکاسانی دانست که هنوز به شیوه آنالوگ و استفاده از نگاتیو پا‌ی‌بند است. او با نوردهی‌های طولانی و ایجاز آثاری بدیع خلق کرده که می‌توان آنها را هایکوهایی بصری دانست. این گزارش درباره یک نمایشگاه مهم از مایکل کِنا است.
عبدالجبار کاکایی می‌گوید: زمانی که پای لحن وسط می‌آید و ملوس بازی و بازیگوشی و لاتی و لوندی رخ می‌دهد، احتیاجی نیست که در زبان تغییری ایجاد کنیم. همان زبان معمول، همان چت‌های تلگرامی با لحن مستانه، کوچه باغی و قلندری را با جز و بلوز قاطی کنید. در این صورت نیازی به تغییر زبان نیست.
۱۰ عنوان کتاب تازه در حوزه هنر و شعر ژاپن به زودی با ترجمه ع پاشایی منتشر می‌شود.
احسان صبوحی اعتقاد دارد: موسیقی یک روش فکر کردن است؛ قرار نیست فقط حال‌مان را دگرگون کند. متأسفانه کمتر از این زاویه به موسیقی نگاه شده و موسیقی جدی ایران اصولاً مخاطبان خود را پیدا نمی‌کند و وارد دیالوگ با جامعه نمی‌شود.
«شب‌های پیراهنت» مجموعه هایکوهای پیام گنجگُلی است که به تازگی از سوی نشر شورآفرین در شکل و شمایلی زیبا منتشر شده است.
