کسانی که در دورۀ کنونی، یعنی 45 سال پس از پیروزی انقلاب، نفوذی قلمداد می‌شوند، افرادی هستند که عقاید سابقشان را از دست داده‌اند و به‌اصطلاح ریزش کرده‌اند و به "براندازان مخفیِ مستقر در سیستم" تبدیل شده‌اند، و یا اینکه به دلیل زندگی در غرب یا برخورداری از رفاهی که لذت‌جویی را در بطن خود نهفته دارد، به‌اصطلاح نقاط ضعفی در زندگی شخصی‌شان دارند که موجب می‌شود در تور "دشمن" بیفتند؛ و یا صرفا انگیزۀ مالی دارند و یا تیپ شخصیتی‌شان جوری است که ایفای نقش دوگانۀ "غیرخودیِ خودی‌نما" را خوش دارند. اگرچه این دو مورد آخر، اگر نیک بنگریم، بدون از دست رفتن "عقاید سیاسی پیشین" چندان ممکن نیست.
خبرگزاری کار ایران
