یک عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: تعرفه‌های پرستاران و پزشکان بسیار پایین است و با زحمتی که آن‌ها می‌کشند، متناسب نیست و نیاز به بازنگری خاصی در این زمینه داریم. اگر با این وضعیت پیش برویم، متاسفانه شاهد خواهیم بود که بسیاری از پرستاران، ماماها، آزمایشگاه‌ها و پزشکان به رشته‌های دیگر می‌روند.
دبیرکل خانه پرستار بیان کرد: این نشان می‌دهد که سهمیه‌های آزمون استخدامی به اندازه کافی داوطلب ندارد. به عنوان مثال، اگر ۵۰۰ دانشگاه نیاز به پرستار داشته باشند، شاید فقط ۱۰۰ نفر ثبت‌نام کنند و از این تعداد، بیشتر پرستاران از شهرستان‌ها هستند که به امید استخدام در تهران به اینجا می‌آیند.
در کنارِ بی‌توجهی مسئولان به استخدام نیروی پرستار، مهاجرتِ پرستاران به دلیلِ کار سخت، مشکلِ کمبودِ نیرو را دو چندان کرده است. در چنین شرایطی است که باید صحبتهای میرزابیگی را جدی گرفت: «گاهی مرگ و میرهایی در کشور داریم که اگر نیرو داشتیم این مرگ و میرها اتفاق نمی‌افتاد.»
یک فعال کارگری گفت: این چه رویه‌ای است که دولت، نیروهای مورد نیاز خود را از طریق نیروهای شرکتی جبران می‌کند و با حقوق ناچیز آن‌ها را به خدمت می‌گیرد و بعد به راحتی آن‌ها را کنار می‌گذارد؟! این سیستمِ جبرانِ کمبود نیرو هم در وزارت بهداشت وجود دارد و هم در وزارت آموزش و پروش.
دبیر شورای عالی نظام پرستاری کشور گفت: میزان مهاجرت پرستاران در سال گذشته ماهانه حدود ۱۰۰ الی ۱۲۰ نفر بوده است، یعنی در سال گذشته بیش از هزار پرستار از کشور مهاجرت کرده است.
یک نماینده مجلس گفت: وقتی قرداد ۸۹ روزه با پرستاران بسته می‌شود، یعنی اینکه نیاز به نیروی پرستاری وجود دارد، منتها تلاش دارند این نیاز را با استخدام ناقص رفع کنند.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری با اشاره به اینکه سالانه حدود 500 پرستار مهاجرت می‌کنند، گفت: تعداد افرادی که در یک سال گذشته برای مهاجرت به سازمان نظام پرستاری مراجعه کردند؛ 200 نفر است. وضعیت پرستاران در دوران دکتر روحانی بدتر شده است.
