بهار در اصفهان تبعید بود و نمیدانست کی از این مخمصه خلاص میشود. اصفهان را دوست داشت و روزی با علیاکبرخان شهنازی که به این شهر رفته بود، قرار گذاشتند اثری برای اصفهان بسازند. حاصل این همکاری تصنیف جاودانه «به اصفهان رو» شد.
خبرگزاری کار ایران
