در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
مقنی‌ها را معماران بی‌نام و نشان می‌دانند. افرادی که با تکیه بر دانش تجربی آب را در کویر و شوره‌زارهای ایران حفظ کردند. معمارانی که غالبا بی‌سواد بودند اما با تکیه بر دانش پیشینیان خود، زمین را آباد کردند. اما سهم مقنی‌ها از آبادانی شهرها و روستاها انواع بیماری‌های مفصلی و درد فقر و نداری است. «محمد‌برشان» متخصص قنات‌های ایران می‌گوید: از مقنی‌ها و حافظان قنات دیگر کسی باقی نمانده است. بسیاری از دنیا رفته‌اند و تعداد انگشت‌شمار باقی‌مانده با فقر و بیماری‌های بسیار دست و پنجه نرم می‌کنند. آنها درحالی بیمه ندارند که دارای مشکلات مفصلی و روماتیسم و انواع بیماری‌های ریوی هستند.
