چرا مرگ در بسیاری از داستانها و رمانهایی که میخوانیم سایه انداخته است؟ آیا تمام مسئله به شرایط فرهنگی و اجتماعی برمیگردد؟ آیا مضمامین مرگ، افسردگی و ناامیدی امکان بیشتری برای خلق یک اثر ادبی ماندگار و پرمخاطب به نویسنده میدهد؟
خبرگزاری کار ایران