نویسنده نمایشنامه «ادبیات» مطرح کرد؛
مهام میقانی گفت: من خودم را نویسنده‌ای می‌دانم که نه تنها بسیار به قصه وابسته است؛ بلکه بسیار برای آن ارزش قائل است. به نظرم ما بعد از نیازهای اساسی برای زنده ماندن، محتاج قصه‌ایم. در واقع من خودم را قصه‌گوی دربار می‌دانم با این تفاوت که درباری در کار نیست، مثل یک دلقک بی‌ارباب یا یک عروسک‌گردان دوره‌گرد که اگر قصه نداشته باشد نانی هم برای او در کار نیست.