تفاوت ظرفیتهای اجرایی و منابع انسانی میان استانها، خطر بروز تصمیمگیریهای ناکارآمد یا سوءاستفادههای محلی، و مقاومت ساختاری در سطح ملی از جمله مهمترین موانعاند. برای کاهش این ریسکها لازم است برنامههای توسعه ظرفیت نهادی و آموزش تخصصی در سطوح استانی اجرا شود، سامانههای شفاف پایش و حسابرسی مبتنی بر داده برقرار گردد و ادامه یا گسترش اختیارات استانی مشروط به تحقق معیارهای عملکردی باشد.