وقتی میخواهند یک مسئولی را عوض کنند، آن فرد یا مرتبطین که منافع و برنامههایشان به خطر میافتد، شروع به مظلومنمایی میکنند، مخالفان را آشوبگر نشان میدهند و تغییر را باب میل دشمنان عنوان می کنند. به نوعی تاکتیکی است که میتوان نامش را «امنیتی کردن موضوع» گذاشت. وقتی نقد و اعتراضی را امنیتی شد، آن به این سمت می رود که «این حرکت مخالفت با اسلام و رهبری و امنیت ملی است». در اینجا آن نقاد و معترضی که مثلا میخواهد قانون ومقررات وعملکردی را اصلاح کند، دیگر منزوی و طرد میشود.