سیدمحمود کمال آرا (دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی) می‌نویسد: جامعه جهانی با پیشتازی کمیته‌ی بین‌المللی صلیب سرخ جهانی می‌تواند با یک اندیشه‌ی حقوقی، صلح مدار و بشردوستانه با تصویب یک کنوانسیون بین المللی تحت عنوان «جنبش منطقه سفید» سعی در ایجاد یک اصول اساسی بشر دوستانه در زمان رخدادهای جنگی در برخی مناطق حساس در اقصی نقاط جهان کند.
ناتوی فرهنگی فرآیندی درازمدت و برخوردار از ابعاد گوناگون و مبتنی بر برنامه‌ای بسیار دقیق و پیچیده است تا بتواند انسان را در جوامع مختلف به سوی بی‌ارادگی و عدم تصمیم‌گیری هوشمندانه سوق دهد.
سیدمحمود کمال آرا در یادداشتی نوشت: اکثر فقهای شیعه و سنی نظیر؛ شیخ طوسی، ابن حزم، شیخ مفید، ابن ادریس، قطب راوندی و حضرت امام خمینی (ره) خروج و عصیان علیه سرکش و طاغی را تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر ذیل ابواب فقهی جهاد و امر و نهی و آیات مربوط بحث و تحقیق کرده اند. لذا انقلاب اسلامی در این باب در ردیف یکی از موارد و مصادیق عینی این فریضه قرار می‌گیرد.
سیدمحمود کمال آرا (بنیانگذار مرکز مشترک اندیشه ورزی اکو) می‌نویسد: اندیشیدن و یا اندیشه را می‌توان به اقسام و اشکال مختلفی تقسیم کرد که هر یک از این اقسام اندیشه می‌تواند برای اخذ تصمیم و یا تدوین برنامه‌ای (کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت) مورد استفاده قرار بگیرد.
سیدمحمود کمال آرا (بنیانگذار مرکز مشترک اندیشه‌ورزی اکو) می‌نویسد: آدمی نخست می‌اندیشد و سپس اندیشه‌های خود را در قالب الفاظ می‌ریزد. او روز به روز از عرصه نادانی به عرصه دانایی وارد شده و بنای علم و دانش خود را استوارتر و پایدارتر می‌سازد.
سیدمحمود کمال آرا (نویسنده و پژوهشگر) یادداشت خود بر کتاب بایگانی‌های ادبی پلیس مخفی را چنین آغاز می‌کند: نبردی در میدان لوبیانکا و داخل ساختمان مرکزی کا.گ.ب در جریان است. بلشویک‌های ذوب شده در افکار لنینیسم و استالینیسم، نویسندگان را به دلیل اینکه شمشیر و سپر انقلاب، یعنی کا.گ.ب را تضعیف کرده‌اند متهم به شوروی ستیزی می‌کنند.
سیدمحمود کمال آرا (بنیانگذار مرکز اندیشه ورزی اکو) می‌نویسد: سناریوها تنها به حدس زدن در مورد آینده اکتفا نمی‌کنند، بلکه به ما کمک می‌کنند چگونه در شرایط محیطی متفاوت آینده، بیندیشیم و درست تصمیم گیری و مدیریت امور بپردازیم.
سیدمحمود کمال آرا (زکریا) نویسنده و اندیشه پژوه در یادداشتی نوشت: سطحی‌نگری است اگر کسی گمان کند که احزاب، مجالس و دولت‌ها، فقط عروسک‌های روی صحنه هستند و فقط چندنفر سرمایه‌دار به عنوان کارگردان پشت پرده نشسته‌اند و به آنها دستور می‌دهند و آنها نیز اجرا می‌کنند، بلکه اتاق فکر «سازمان اداره‌ی جهان» بسیار گسترده‌تر، پیچده‌تر و سری‌تر از ساز و کارهای ساده و علنی می‌باشد.
