در مدت دو سال، یک تورم حداقل ۲۵۰ درصدی به سفرههای زندگی مردم تحمیل شده است، در این شرایط، معاون وزیر کار افزایش ۸۷ درصدی دستمزد در این مدت را یک «دستاورد» دانسته است!
فرامرز توفیقی گفت: براساس دادههای منتشره، نرخ چاپ پول حدود ۸۰ درصد، نقدینگی ۷۰ درصد، قیمت دلار ۹۵ درصد و قیمت سکه ۱۶۲ درصد رشد داشته است.
کارگری فیش حقوق ماهانهاش ۹ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است و حدود ۶ میلیون تومان خرج غذاهای کمکیفیت میکند، با سه میلیون تومانِ باقیمانده چطور زندگی کند؟!
فرشاد اسماعیلی گفت: قانون کار میگوید بایستی به نرخ تورم توجه شود و نرخ سبد معیشت استخراج گردد و سپس دستمزد منطبق با سبد معیشت تعیین شود؛ حتی اگر ملاحظات اجتماعی و اقتصادی اجازه نمیدهد این الزامات رعایت شود باید در مصوبه ذکر شود که حق قانونی کارگران اینقدر است و به دلیل فلان ملاحظه، فعلاً پرداخت این حق مقدور نیست اما براساس قانون به رسمیت شناخته میشود.
دادههای آماریِ مربوط به معیشت در تعیین مولفههای معیشتی و زیستی طبقهی کارگر اهمیت بسیار دارد؛ بند دوم ماده ۴۱ قانون کار بر لزوم محاسبهی هزینههای حداقلی زندگی خانوارهای کارگری تاکید دارد؛ بنابراین دادههای آماری متقن در ارتباط با «خط فقر خانوار» میتواند مبنای محاسبهی سبد معیشت خانوارهای کارگری قرار بگیرد.
کارگران از «سراب شورایعالی کار» یاد میکنند و میگویند بعد از ۱۲ ماه انتظار برای بهبود معیشت، قرار است این شورا فقط ۲۴ درصد افزایش حقوق برایمان به ارمغان بیاورد، چطور به چنین چانهزنیای امیدار باشیم و آیا اساساً اسم این مذاکراتِ دولتساخته، «چانهزنی» است؟!
فعالان کارگری به رویکرد دولت در جلسات مزدی انتقاد کردند.
چطور وقتی هر ماه، تورم نقطه به نقطهی خوراکیها بالای ۶۰ و ۷۰ درصد بوده، سبد معیشت ۹ میلیونیِ اسفند پارسال در عرض یکسال، فقط سه میلیون و خردهای افزایش یافته و به ۱۲ میلیون و ۴۷۹ هزار تومان رسیده؟
علی خدایی گفت: مذاکرات با دولت برای توافق بر سر رقم سبد معیشت ادامه دارد.
علی خدایی گفت: سر سبد معیشت به توافق نرسیدهایم؛ سبدی که در رسانهها آمده، صرفاً پیشنهاد دولت و کارفرمایان است.
