ایلنا گزارش می‌دهد؛
وقتی کارگران، آزادی عمل سندیکایی و قدرت چانه‌زنی ندارند و نمی‌توانند از حق و حقوق بدیهی و قانونی خود دفاع کنند، پافشاری بر راه‌های گریزی مانند دستمزد منطقه‌ای یا دستمزد توافقی، نوعی سرنا را از سر گشاد نواختن است؛ در واقع راهی که تئوریسین‌های سرمایه‌ی رانتی و بازوهای رسانه‌ای آنها در پیش گرفته‌اند، به ترکستانِ مقررات‌زدایی بیشتر و فقر جمعی کارگران منتهی خواهد شد!