نیروهای پیمانکاری آذربایجان شرقی، پیشتر نیز تجمعاتی برگزار کرده بودند و در پی آن تجمعات، مدیر منطقه به آن‌ها وعده‌ی محقق کردنِ مطالبات و پرداختِ حق سنوات داده بود که هنوز این اتفاق نیفتاده است.
نیروهای پیمانکاری مخابرات گفتند: از چند روز گذشته، پرداخت سنوات در برخی از مناطق انجام شده است. اما این پرداخت بدون ریز محاسبه بوده است و ما نمی‌دانیم این مبلغ بابت چه سال‌هایی است و آیا شامل مانده مرخصی نیز می‌شود یا خیر.
جمعی از نیروهای پیمانکاری بخش فروش بلیت مترو گفتند: پیمانکار قبلی، شرکت رایان شهر، هنوز عیدی و سنوات و حق مرخصی‌های ما را پرداخت نکرده و پیگیری‌های ما هم به جایی نرسیده است.
کارگران قرارداد موقت پاداش پایان کار ندارند بلکه به جای آن «پاداش پایان قرارداد» دارند که سال به سال تسویه می‌شود و این نقیصه‌ای‌ست که ناشی از همان رواج قراردادهای موقت در بازار کار ایران است.
یکی از بازنشستگان دانشگاه علوم پزشکی ایران می‌گوید: به دیوان عدالت اداری شکایت کرده‌ایم قرار بود کار را با شکایت پیش ببریم اما می‌گویند دولت بودجه ندارد، دانشگاه هم می‌گوید رأی دیوان بیاورید.
یکی از کارگران سابق شرکت بنیان پوشش کاسپین گفت: با ۷سال سابقه‌ی کار در شرکت بنیان پوشش کاسپین، با پرداخت ۱۲هزار تومان با من تسویه حساب کردند.
وزارت نیرو به جای مبنا قرار دادن آخرین مزد (دربردارنده‌ی کلیه وجوه مندرج در مواد ۳۴ و ۳۵ قانون کار) برای محاسبه حق سنوات، (حقوق مبنا+فوق‌العاده جذب) را ملاک قرار داده که این به کل، ناقض ماده ۳۱ قانون کار است.
در سال‌های گذشته بدنبال تشدید بحران‌های کارگری برخی فعالان کارگری فسخ یک طرفه قراردادهای کار کارگران را به مثابه ابزاری برای پیشگیری از دامنه‌دار شدن اعتراضات، ارزیابی کردند.
