نه داده‌های دقیق در ارتباط با بیکاری کارگران در دست هست؛ نه قرار است از کارگران بیکار شده حمایت‌های مکفی صورت بگیرد و نه الزامی به پرداخت دستمزد کارگران در دوران بیکاری غیرارادی کارگران وجود دارد. در نتیجه بیشترین آسیب کرونا و تعطیلی‌های آن، بر دوش کارگران افتاده است.
کارگرانی که قربانی مقررات‌زدایی شده‌اند، امروز برخلاف الزامات قانونی در کارهای با ماهیت مستمر، قرارداد موقت چندماهه -حتی یکماهه- دارند و ممکن است به خاطر محدودیت‌های کرونایی، اخراج شوند و مجبور شوند ماه‌ها در صف دریافت مقرری بیکاری منتظر بمانند اما کارگرانِ قربانیِ رسمی‌زدایی که سال‌ها به طور غیررسمی و بدون بیمه کار کرده‌اند، در صورت تعطیلی موقت مشاغل، شغل خود را از دست خواهند داد و بدون درآمد، به امان خدا رها می‌شوند.
به نظر می‌رسد تعطیلی دو هفته‌ای تهران به عنوان یک احتمال برای فروکش کردن بحران کرونا، یکی از گزینه‌های جدی است اما همین احتمال؛ نگرانی کارگرانِ قرارداد موقتی را به دنبال دارد. این کارگران یا مجبورند حتی در دوران تعطیلی کامل سر کار بروند یا باید از خیر حقوق و دستمزد چند روز بگذرند و خانه‌نشین شوند.
به گفته مقامات مسئول، لاک داون یا تعطیلی کامل تهران در دستور کار قرار گرفته؛ در این بین باید دید تکلیف کارگران چه میشود؟
پیشنهاد تعطیلی دو هفته‌ای پایتخت در دست بررسی جدی دولت قرار دارد و فردا _شنبه_ در مورد این پیشنهاد تصمیم گیری خواهد کرد.
