غلامرضا امامی:
عصر رادیو، عصر خوشی بود. با آمدن تلویزیون دیدگان ما به صفحهها دوخته شد. گوش و چشمهای ما شنوا و توانا شدند، اما تخیل را از یاد بردیم.
عصر رادیو، عصر خوشی بود. با آمدن تلویزیون دیدگان ما به صفحهها دوخته شد. گوش و چشمهای ما شنوا و توانا شدند، اما تخیل را از یاد بردیم.