متن «شاپرک‌خانم» بیژن مفید در نهمین شب از رپرتوار گروه تئاتر گیتی در حمایت از مردم سیل‌زده شهر معمولان استان لرستان نمایشنامه‌خوانی می‌شود.
خبرگزاری کار ایران
متن «شاپرک‌خانم» بیژن مفید در نهمین شب از رپرتوار گروه تئاتر گیتی در حمایت از مردم سیل‌زده شهر معمولان استان لرستان نمایشنامه‌خوانی می‌شود.
غلامحسین ساعدی، عباس نعلبندیان، بهمن فرسی، صادق هدایت، بهرام بیضایی و بیژن مفید تنها تعدادی از نام‌های شناخته شده ادبیات‌اند که تمام یا تعدادی از آثارشان از دریافت مجوز برای اجرای صحنه‌ای محروم است. نام‌های بزرگِ گرفتار شده در حلقه‌های بسته نظارتی و حساسیت‌های گاه سلیقه‌ای، که هیچ‌گاه به‌طور واضح حرفی از «ممنوع» بودن‌شان زده نمی‌شود.
«بیژن مفید» ۲۲ خرداد سال ۱۳۱۴ در تهران به دنیا آمد و کمتر از نیم قرن زندگی کرد؛ اما در همین مدت کوتاه در آثار متعددی بازی و صداپیشگی کرد، نمایشنامه‌های بسیاری را نوشت و روی صحنه آورد و با چهره‌های مطرح جهانی همکاری کرد. تسلطش بر موسیقی و ریتم از مهم‌ترین ویژگی‌های تئاترش محسوب می‌شد و به گفته همکاران و دوستانش ریشه‌های تئاتر او به نمایش‌های آئینی و سنتی ایران برمی‌گشت.
مریم منصوری «هزار و یک شب» را منبعی غنی از قصه‌ها و فرهنگ عامیانه ایرانی خواند و گفت: در «اسب آبنوس» سعی کردیم از روایت‌های ایرانی مانند هزار و یک شب که از منابع قصه‌گویی ایرانی و به شیوه روایت‌های فولکلر است استفاده کنیم و البته روایت شاعرانه و موزیکال کار هم تحت تاثیر نمایشنامه‌های بیژن مفید است.
افشین هاشمی می‌گوید: پرویز پورحسینی را که برای دیدن «شیرهای خان‌بابا سلطنه» دعوت کردم؛ به من گفت برای من تو خیلی یادآور بیژن مفید هستی. این حرف برایم جالب بود. چون همه خیلی به شکل ژورنالیستی به دلیل خواندن تیتر خبرها وقتی می‌بینند من با آقای بیضایی کار کردم، اولین چیزی که به ذهن‌شان می‌رسد این است که من متاثر از ایشان هستم؛ اما اتفاقا شاید آقای پورحسینی به نقطه درست‌تری اشاره می‌کند.
«ایستادن در برابر جریان مستعد و فخیم و نوگرا بخشی از هویت و حیثیت مزدوری و بی‌هنری آدم‌هایی است که «مجدد» در نمایش شب دشنه‌های بلند آنها را نمایندگی می‌کند» این را علی شمس می‌گوید که روحش ساعت 4 بامداد در کالبد خواهر «مجدد خوش‌کوش» حلول می‌کند.
از آخرین دفعه‌ای که اثری از «محمود استادمحمد» بر صحنه تئاتر ایران رفت حدود هشت سال می‌گذرد. او که از سال 1364 تا 1377 در کانادا اقامت گزیده بود، نمی‌دانست که با بازگشت خود تنها 15 سال فرصت کار دارد، ولی در همین سال‌های محدود توانست چندین کار به روی صحنه برد.