بیوک ملکی می‌گوید: حتی یکبار هم نشده کسی به معترضینِ نحوه تدریس آموزش و پرورش توجهی کند. هیچ‌کس از وزارت آموزش و پرورش از ما نمی‌پرسد شما که به این روش تدریس انتقاد دارید، بیایید و بگویید که چه باید کرد.
چرا به‌رغم تمام نگرانی‌ها و تلا‌ش‌ها برای اینکه کتاب‌های کودک حاوی پیام‌های اخلاقی باشند؛ نتوانسته‌ایم علاقه کودک را به سمت کتاب جذب کنیم؟ چرا نتوانسته‌ایم کودکانی تربیت کنیم که نه تنها در بچگی که در بزرگسالی هم کتابخوان شوند؟ واقعیت این است که حوزه کودک در رسالت اصلی خود موفق نبوده است.
بیوک ملکی از تجدیدچاپ یک کتاب بعد از 13 سال و احتمال انتشار گزیده اشعارش در آستانه نمایشگاه کتاب خبر داد.
همیشه در خانواده و مدرسه به بچه‌ها گوشزد کرده‌اند که «بچه‌‌جان درس بخوان»! کسی به او لذت خواندن یک شعر و رمان را آموزش نداده و حتی برخی از دبیران و خانواده‌ها این کار را تلف کردن وقت می‌دانند.
ارشاد هرگز به آیین‌نامه نظارت بر نشر کتاب کودک پایبند نبوده است / حتی در سوریه‌‌ای که امروز به ویرانه بدل شده، نویسندگان از سوی دولت تامین می‌شوند / اکثر بچه‌ها، شعرهایی که در کتاب‌های درسی چاپ شده را نمی‌خوانند.
