اگر نگاهی به گونههای نمایشی و آیینی کشور بیندازیم درخواهیم یافت که «تعزیه» مسیر پرفرار و نشیبی را پیموده تا در نهایت مخاطبان امروزی آن را به عنوان گونهای نمایشی شناختهاند. به جرات میتوان گفت از دوره صفویه تاکنون صرفا تعزیهخوانها بودهاند که شخصا این آیین را زنده نگاه داشتهاند.