در گفتوگو با ایلنا مطرح شد؛
ابراهیم رزاقی (استاد بازنشستهی اقتصاد دانشگاه تهران) مشکل اصلی را استیلای سیاستهای سرمایهداری و تداوم این سیاستها در سی سال اخیر میداند، سیاستهایی که به چیزی جز «سود اندوزی گروههای خاص» اهمیت نمیدهند.
ابراهیم رزاقی (استاد بازنشستهی اقتصاد دانشگاه تهران) مشکل اصلی را استیلای سیاستهای سرمایهداری و تداوم این سیاستها در سی سال اخیر میداند، سیاستهایی که به چیزی جز «سود اندوزی گروههای خاص» اهمیت نمیدهند.
یک کارشناس مسائل اقتصادی گفت: تعاونیها کمک میکنند تا شرکتهای خُرد و تولیدکنندگان روستایی در برابر شرکتهای بزرگ توان مقاومت داشته باشند. بنابراین تعاونیها ایجاد میشوند تا از حداقل سود دفاع کنند و اجازه ندهند شرکتهای کوچک و تولیدکنندگان خُرد ورشکست شوند.
ابراهیم رزاقی معتقد است: یک سیستم نظارت مردمی قوی باید وجود داشته باشد که بازوی آن رسانهها هستند، اما رسانههای ما در شرایط فعلی سمت درستی نایستادهاند. در حقیقت رسانهها باید بازوی نظارت مردم فرودست باشند.
یک اقتصاددان میگوید: حتی در کشورهای سرمایهداری هم کشور را با مالیات اداره میکنند. در آنجا از تمام فعالیتهایی که سودشان بیشتر از تولید است مالیات سنگین میگیرند تا آنها به سمت تولید بروند. در واقع اینگونه از تولید حمایت میکنند نه اینکه بر سر حداقل حقوق کارگران چانه بزنند.
ابراهیم رزاقی میگوید: حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی باعث میشود قیمت هر کالایی که از خارج وارد میکنیم چهار تا پنج برابر شود. همین الان مردم نمیتوانند کالای اساسی خود را بخرند، این در صورتی است که ارز ۴۲۰۰ تومانی بخشی از قیمت را تعدیل میکند حالا اگر آن را حذف کنند، دیگر قیمتها را نمیشود کنترل کرد.
مشکلات اقتصادی کشور قابل حل است اما ارادهای برای حل آن وجود ندارد. همه وضع موجود را تایید میکنند اما نظریهپردازانی که حقوقبگیر دولت هستند، موظفند که رفتار دولت را توجیه کنند. آنها بهجای دادن اطلاعاتی که منجر به حل مشکلات اقتصادی ایران شود، اطلاعاتی میدهند که مشکلات اقتصاد را به ضرر کارگران و فرودستان بزرگتر میکند و اوضاع اقتصادی کشور را وخیمتر میکند.
«سهم طلایی» که آلمانیها در دهه ی ۹۰ میلادی برای واگذاریها در نظر گرفتند، همان نهادسازی و یا تعبیهی مقررات و زیرساختهای قانونیست که اگر نباشد، صنایع خیلی ساده، توسط نزدیکان به قدرت که در ایران به آن «خصولتیها» میگویند، به تاراج میرود؛ این تاراج در نهایت برای مردم و کارگران چه چیزی باقی میگذارد: یک صفر مطلق، یک سقوط بزرگ به درهی بیاعتمادی!
یکی از چالشهای خصوصیسازی، نحوه قیمتگذاری واحدهاست اینکه چرا واحدهای بزرگ را به نرخِ بسیار پایینتر از ارزش واقعی واگذار میکنند؛ در مورد ماشینسازی تبریز هم این چالش بیپاسخ همچنان پابرجاست...
ابراهیم رزاقی با تاکید بر لزوم تغییر جهت سیاستها به نفع کارگران و کشاورزان گفت: با اتخاذ لیبرالیسمِ وارداتی نمیشود از سد تحریم گذشت.
دلایل بیتوجهی لایحه بودجه سال آینده به اصلاحات در صندوقهای بازنشستگی، مخالفت نمایندگان مجلس با تغییر در قوانین «وصول حقبیمه از پیمانکاریها» و بسیاری موارد دیگر، مطالب این شماره هفتهنامه آتیهنو هستند.